Parochieblad

Jaargang 6 nummer 5

Mei 2022

Beste mensen in Christus,
De afgelopen week hebben wij de Goede week en Pasen gevierd. Het was de eerste keer dat ik als kapelaan in de Koepelkerk deze vieringen heb meegemaakt. En het was heel mooi. Ik ben heel blij dat er zoveel mensen in de kerk waren. Het was ook de eerste keer dat ik zoveel mensen in de Koepelkerk tijdens de Paaswake gezien heb. Daardoor heb ik nieuwe mensen ontmoet, waaronder Oekraïners. Het was heel bijzonder hoe het Slavisch-Byzantijnse koor Anastasis de eucharistieviering opluisterde. Het koor zong heel erg mooi. Door de inspirerende zang en teksten kwamen veel mensen naar de kerk. De kerk was helemaal vol. Tijdens de missen van andere zondagen zie ik niet zoveel mensen in de kerk. Dat betekent, dat de mensen naar de kerk komen voor het koor en de muziek, en niet alleen voor het geloof. Een mooi koor en prachtige muziek maken indruk en trekken veel mensen naar de kerk. Sint Augustinus zegt, “een keer zingen is gelijk aan twee keer bidden”. De koorzang is een onderdeel van de liturgie tijdens de eucharistieviering. Daarom wil ik beginnen een “speciaal” koor voor de Koepelkerk op te richten. Dat wil zeggen, dat ik mensen uitnodig om samen te zingen en de Heer te prijzen. Dus ……, ik nodig u uit om naar de Koepelkerk te komen en samen te zingen tijdens de missen. U komt toch ook? Van harte welkom!
Kapelaan Austin

Eucharistievieringen in de Koepelkerk, mei 2022

Zondag 1 mei, 3^e zondag van Pasen, om 10.30 uur

Celebrant: emeritus Pastor Fr. Delahaye
Misintenties: zieke mede- en oud-parochianen; Mario de Leeuw, familie en vrienden van de Leeuw-Mol; Mia Darding; overleden parochianen van de laatste twaalf maanden
Muziek: Vocal Group Celebrations o.l.v. Ieneke Hermse en pianiste Denny Gorissen
Koffie na afloop van de eucharistieviering.

Door celebrant gehouden preek:
Het Evangelie bevat wonderlijke details, het verhaal dat Johannes ons vandaag vertelt. Wat wil hij ons toch allemaal zeggen?
“Ik ga vissen” zegt Petrus. Pakt hij zijn oude beroep weer op? Heeft hij niks anders te doen? Of heeft hij het over zijn nieuwe roeping? Jezus had ooit gezegd: “Ik zal mensenvissers van jullie maken”.
Eerst zwoegen ze vergeefs, de hele nacht. Maar op het woord van Jezus hebben ze enorm succes. Ze moeten vertrouwen hebben.
Dat geldt ook nu voor ons. Nog maar weinig mensen lijken geboeid te zijn door Jezus. De netten blijven leeg. Maar zijn boodschap blijft goed, ook vandaag. De boodschap is nog lang niet over de datum. Dat vertrouwen moeten we hebben. Hij laat ons niet alleen.
Ze vangen veel vis, 153 stuks. Getallen in de bijbel bevatten altijd een boodschap. Het getal 7 geeft volmaaktheid aan. In 7 dagen schiep God de kosmos. 12 is het getal van de geroepenen. De 12 stammen van Israël, de 12 aartsvaders, de 12 apostelen. Maar wat doe je met 153? Biologen menen dat in de oudheid 153 soorten vis bekend waren. Men oppert ook dat er in de dagen van Johannes 153 gemeenschappen, parochies waren. Het getal wil de universaliteit van de kerk aangeven. Ze is er voor alle mensen.
Ook de ontmoeting met Jezus is wonderlijk. Hij is er wel, maar ze herkennen hem niet. Hij heeft het uiterlijk van een onbekende voorbijganger. Hij kan dus in elk mens verschijnen. Je weet nooit wie. Jezus deelt brood en vis uit. Jezus hééft al vis, nog voordat zij hun vangst aan land hebben gebracht. Hij geeft zichzelf. Dat duidt op de eucharistie.
En dan gaat het verhaal moeiteloos over van vissers op herders. Zoals vissers vissen bijeenbrengen, brengen herders hun kudde schapen bijeen. Petrus wordt aangewezen als de herder van de wereldwijde kudde. Er waren ook christenen die die rol aan Johannes toekenden. Hij was de enige die niet wegliep, maar trouw bleef tot onder het kruis. Daarom moet Petrus drie keer zeggen dat hij van Jezus houdt. Drie keer had hij hem ook verloochend. Dat doet hem nog pijn. Jezus wil die blokkade van hem wegnemen. Hij neemt hem weer in vriendschap aan. Hij dankt hem niet af. “Hou je van mij? Hou dan van mensen, weid mijn schapen”. Van Jezus houden is van mensen houden. Maar hij moet niet denken dat herder zijn alleen maar leuk is. Het zal hem iets gaan kosten. Leven brengt ook lijden. Liefde vraagt offers.
En dan gebruikt Jezus een mooi beeld, dat menigeen van ons zal aanspreken. Als jongeman deed je zelf je broek aan en ging je waar je wilde. Maar als je oud bent strek je je handen uit en komt iemand anders je aankleden en komt de thuiszorg je wassen. Mensen vrezen dat lot. Ze willen niet afhankelijk zijn. Velen zeggen: liever dood dan aangewezen op de hulp van anderen. Maar tegelijk hebben we het ook meegemaakt, misschien bij onze eigen ouders, dat ze in die laatste levensfase juist groeiden in wijsheid en beminnelijkheid. Juist toen ze zich overgaven aan de zorg van anderen ontdekten we in hen een lieve zachte kant en dankbaarheid voor elk klein gebaar. En dan wordt het leven toch weer een genade. En wordt die fase een kroon op hun leven.
Dat allemaal en nog veel meer vertelt ons het paasverhaal aan de oever van het meer van Galilea, waar Jezus in liefde tafelt met zijn leerlingen. Zoals Hij hier nu in liefde wil tafelen met ons.
Amen.

Zondag 8 mei, 4^e zondag van Pasen, om 10.30 uur

Celebrant: emeritus Deken L. Kleinen
Misintenties: zieke mede- en oud-parochianen
Muziek: orgelmuziek Ton Vennix
Koffie na afloop van de eucharistieviering.

Door celebrant gehouden preek:
Beste mensen,
Er wordt heel wat gesproken en geschreven over Kerk en godsdienst in ons land. Buiten de andere problemen krijg je onrustbarende cijfers over de kerkelijke betrokkenheid van mensen. Kerken worden gesloten. Men wijst op de vergrijzing in de groep mensen die geregeld naar de kerk gaan. Het kerkelijk instituut is een krakend geheel, zeggen sommigen. God is er nog wel, zeggen anderen, maar Hij heeft geen vaste woon- en verblijfplaats meer. En de kerken moeten echt niet denken dat zij het alleenrecht hebben op de aanwezigheid van God. Hij is ook elders, voor veel mensen zelfs juist buiten de traditionele kerken. Loont het dan nog om je binnen de kerk te engageren? Het is toch Roepingenzondag vandaag? Is het nog wel aansprekend genoeg om je aan een kerkgemeenschap te binden en vanuit je geloof God en mensen te dienen? Maar moeten we ook niet bij onszelf te rade gaan? Kunnen we nog steeds zeggen: ja, hier ben ik, zoals zoveel mensen v66r ons dit ‘ja, hier ben ik’ gezegd hebben? En blijven we het zeggen?
Beste mensen, allemaal vragen. Maar alles staat of valt met liefde. Liefde als een inslag in je leven waardoor je op een andere manier gaat voelen, gaat kijken, gaat ervaren. Daar draait het toch in ieder mensenleven om, of je nou gehuwd bent of niet of welke levensstaatje ook hebt? Het gaat om een aangeraakt zijn van binnen waardoor je op een bijzondere manier in het leven staat. We proberen te kijken met de ogen van Jezus, met de ogen van God.
Daarom lezen we op Roepingenzondag altijd weer het evangelie van de Goede Herder. Het gaat niet over een paar makke schapen en een idyllische herder met zijn fluit onder een schaduwrijke boom. Het gaat over een mens, man of vrouw, die begaan is met anderen die aan zijn of haar zorgen zijn toevertrouwd. Het gaat niet om slaafs de leider te volgen, dan krijgen we dictators en slaven. Het gaat om samen ervoor te zorgen dat er een klimaat van vrede en wederzijdse zorg groeit. Dit is vandaag belangrijk in onze wereld. Maar het is ook voor ons belangrijk dat we deel uitmaken van een wereldwijde beweging. Wat we hier doen in Nederland, in onze parochies en gemeenschappen staat niet los van wat over heel de wereld gebeurt, want overal is die beweging van Jezus Christus actief, in de sloppenwijken van Rio de Janeiro of, op het politieke vlak, bij de Verenigde Naties in New York. Dat is ook het visioen uit de Eerste Lezing: alle rassen, stammen en talen. Een bonte club, net zo bont als wij hier samen. Maar het is onze beweging, onze Kerk, want door ons Doopsel behoren we er allemaal toe en hebben we allemaal de opdracht gekregen om de liefde van God te verspreiden.
Amen.

Zondag 15 mei, 5^e zondag van Pasen, om 10.30 uur
Heiligverklaring van Titus Brandsma in Rome

Celebrant: emeritus Pastor Fr. Delahaye
Misintenties: zieke mede- en oud-parochianen, eerste jaardienst Wil Boetsen-Junte, Mario de Leeuw, familie en vrienden van de Leeuw-Mol
Muziek: Hub Wolfs.

Door celebrant gehouden preek:
U hebt wel eens een kerkelijk huwelijk bijgewoond. De plechtigheid begint met een kleine stoet. De priester voorop. De bruidegom aan de arm van zijn moeder. De getuigen. Bij de trappen van het altaar gekomen draaien we ons om. We kijken naar de ingang. Het orgel speelt. Daar komt de bruid. Aan de arm van haar vader. De entree begint. Ze glundert naar links en rechts. Ze heeft uren bij de kapper gezeten. Aan het kiezen van haar kleed is veel tijd besteed. De bloemist en de schoonheidsspecialiste hebben hun best gedaan. Langzaam nadert ze de bruidegom. Hij geniet ervan dat ze in aantocht is.
“Het rijk van God komt uit de hemel vandaan , schoon als een bruid die zich voor haar man heeft opgemaakt,” zegt Johannes ons vandaag. “Het rijk van God is in aantocht” had Jezus beloofd. En ze hadden allemaal gedacht dat ze de komst ervan nog zouden meemaken. Maar Jezus was gedood. Dat was een schok die ze moesten verwerken. En toen gingen ook de apostelen dood. Er gebeurde niets. Kwam het nog wel? vroeg men zich af. Je kunt toch nooit een paradijs van de wereld maken. Er is te veel kwaad en mensen kunnen het niet laten oorlog te voeren. Johannes gelooft er niet meer in. Het rijk van God komt niet door wereldverbeteraars tot stand. Het kan alleen maar uit de hemel neerdalen. Hij ziet het al in een visioen voor zich. In een prachtig beeld. Schoon als een bruid, die in aantocht is.
De eerste christenen hebben geduld moeten leren. Paulus zegt het vandaag tot de nieuwe leerlingen. Het rijk van God binnengaan zal hen iets kosten. Het rijk van God was met Jezus begonnen. Dat mochten ze zien en meemaken. Maar het is geen soloactie van God. God brengt het niet tot stand zonder ons. Hij houdt het ons voor. Het zal alleen komen als we het grote gebod van Jezus volgen. “Jullie moeten elkaar liefhebben zoals ik jullie heb liefgehad.” Hij noemt het een nieuw gebod. Wat is dan het nieuwe? Hoe heeft hij dan liefgehad? Die liefde is meer dan een gevoel van verliefdheid of sympathie of een knusse vriendelijkheid. Het was een gevende liefde. Niet omdat het betaald wordt of moet. Het is de keuze die je maakt voor wat goed is en eerlijk. Die vraagt: wat kan ik doen voor jouw geluk? Het is een liefde die geduld opbrengt en hartelijk is en bereid is tot vergeven en tot offers. Dan mag je hopen en het ook zien soms, dat je niet vergeefs leeft. Dat het goede dat je doet en de offers die je brengt geen boter aan de galg gesmeerd is. Dat die mooie wereld, dat rijk van God, eraan komt.
Dat begrepen de mensen die vandaag heilig verklaard worden.
Een van hen is Charles de Foucault, gestorven in 1916, een militair en bon vivant, die zich van het wilde soldatenleven afkeerde en als kluizenaar zijn leven ging delen met de Toearegs in Algerije en getuigde van de liefde van Christus, te midden van de moslims. En een ander is onze eigen Titus Brandsma, karmeliet en hoogleraar in Nijmegen. Zijn verzet tegen het naziregime komt hem duur te staan. In 1942 wordt hij in Dachau door een arts – met een dodelijke injectie – om het leven gebracht.
Zij hebben gebouwd aan die nieuwe aarde, de stad van God, die Johannes uit de hemel zag neerdalen, schoon als een bruid. Ze komt stukje bij beetje, nog niet meteen en overal.
Het moment dat de bruid de kerk binnenkomt, is ook maar een deel van haar huwelijk. Straks zal de trouw van die twee moeten blijken. Als de kinderen om aandacht schreeuwen. Als ze moeten vechten om elkaar vast te houden. Als de slijtage komt en ze samen ongemakken moeten dragen. Als ze ook dan kunnen liefhebben zoals Jezus heeft liefgehad.
Dat wil Johannes ons zeggen vandaag: God openbaart zijn heerlijkheid in onze liefde. En Zijn liefde zal het uiteindelijk winnen.
Amen.

Zondag 22 mei, 6^e zondag van Pasen, om 10.30 uur

Celebrant: emeritus Pastor D. Eijssen
Misintenties: zieke mede- en oud-parochianen
Muziek: orgelmuziek Hub Wolfs.

Door celebrant gehouden preek:
“Maak je niet ongerust en verlies de moed niet”, zo horen we Jezus zeggen op onze weg naar Pinksteren. Die woorden hebben we hard nodig in onze tijd met de oorlog in Oekraïne, die woorden kunnen we ook goed gebruiken ook omdat de toekomst van de Kerk ons zorgen kan baren. Ja, het deed ons goed de heiligverklaring in Rome afgelopen zondag van Titus Brandsma en de feestelijke stadsprocessie bij gelegenheid van het feest van Sint Servaas, die we misschien zelf gezien hebben en waarover de Limburger maandag een verslag gaf. Maar dan gaat alles weer zijn gewone gangetje en gaan we op weg naar Pinksteren, het feest dat vandaag al zijn schaduwen vooruit werpt.
Pinksteren is wel het minst bekende van de grote christelijke feesten. Steeds minder mensen weten waar het met Kerstmis en Pasen over gaat, maar van Pinksteren kun je gerust zeggen dat bijna niemand dat meer weet. Nu zullen de meesten van ons hier, toch min of meer trouwe kerkgangers wel weten dat het met Pinksteren over de Heilige Geest gaat. Maar of het daarmee duidelijk is waar het met Pinksteren over gaat? Want wie of wat de Heilige Geest is, is nog niet zo duidelijk.
Het woord ‘geest’ roept in onze taal van alles op, variërend van spook tot inspiratie of levenslust. Maar altijd gaat het over iets wat moeilijk te vatten, te grijpen is. Je kunt er heel veel over zeggen, zonder datje precies weet waar je het over hebt, heel anders dan wanneer het over Jezus gaat, bijvoorbeeld. Over Hem hebben we tenslotte verhalen, er zijn woorden van Hem overgeleverd en wij weten min of meer wat er met Hem gebeurd is. Bij de Heilige Geest is dat niet zo. Hoewel, daarin zouden we ons toch wel eens kunnen vergissen.
Neem nu de Eerste Lezing van vandaag. Dat is een verhaal over de Heilige Geest, over het werk dat Hij onder ons doet. En het is helemaal geen vaag verhaal, integendeel zou ik haast zeggen. Laten we het verhaal nog eens hernemen. Het gaat over het allereerste begin van de Kerk. Over de tijd dat, zo staat diverse keren in de Schrift te lezen, de gemeenten vervuld waren van de Heilige Geest. Het verhaal dat wij als Eerste Lezing hoorden zou een antwoord kunnen zijn op de vraag: wat betekent dat eigenlijk dat jullie, gemeenten van het allereerste begin, vervuld zijn van de Heilige Geest? Wat houdt dat concreet Met dit verhaal antwoorden zij ons dan als volgt, stel ik mij zo voor: Wil je meer weten van de Geest die ons bezielt, luister dan. Wij hebben ooit, in onze nog jonge gemeenschap een groot conflict gehad. Jullie weten, wij zijn allemaal van huis uit joden, en er was en is voor ons niets heiligers dan de Wet van Mozes. Maar wij kregen te maken met volgelingen van Jezus die helemaal geen jood waren en onze wetten helemaal niet kenden, laat staan dat ze die onderhielden. Moesten ze dat nu wel gaan doen, nu zij via Jezus bij onze gemeenschap waren gaan horen?
Die vraag woog best zwaar, want wij wisten uit eigen ervaring dat het zo gemakkelijk nog niet was om die wetten goed te onderhouden. Het werd een heel conflict tussen wie vonden dat die wetten door iedereen onderhouden moesten worden en degenen die vonden van niet. Het liep zo hoog op dat de apostelen zelf er aan te pas moesten komen. Maar we zijn er uitgekomen. Wij zeggen nu: als mensen in Jezus geloven is dat Gods werk, ook als zij geen joden zijn. En bovendien: ook wijzelf hebben de wet lang niet altijd goed onderhouden. Hoe dikwijls is ons dat niet zwaar gevallen.
Uit dit verhaal blijkt dat de Heilige Geest zo direct in ons midden is als het oplossen van conflicten en het elkaar vasthouden over verschillen van mening heen. Daarom is de boodschap van de Eerste Lezing ook zo actueel, want conflicten en meningsverschillen zijn er altijd. Tussen mensen individueel, maar ook tussen groepen en stromingen, buiten, maar ook binnen de Kerk. Tussen wie met de tijd meegaan en wie van het verleden leven, tussen wie op grond van het evangelie links zijn en wie op grond van datzelfde evangelie liberaal zijn of rechts; over of je er goed aan doet om je te laten vaccineren of datje op Gods voorzienigheid mag vertrouwen en het niet doet.
God stuurt ons een helper, zodat ons gelovig gedrag zich verdiept tot een geloof van de ziel. Langzaam maar zeker, misschien wel een leven lang neemt het geloof bezit van onze ziel, zodat wij niet alleen uit wanhoop, maar uit volle overtuiging kunnen bidden zoals de psalmist dat doet: “God, wees ons genadig en zegen ons. Laat het licht van uw gelaat over ons schijnen”.
Amen

Donderdag, 26 mei, Hemelvaart van de Heer
Koepelhof, om 10.30 uur, Kapelaan Austin
OLV van Lourdes, eerste H. Communie, om 10.30 uur, Pastoor M. Jeukens

Zondag 29 mei, 7^e zondag van Pasen, om 10.30 uur

Celebrant: Kapelaan Austin
Misintenties: zieke mede- en oud-parochianen
Muziek: orgelmuziek Ton Vennix

De parochies Joannes Bosco, H. Hart van Jezus en OLV van Lourdes vormen een federatie in oprichting.
Contact Joannes Bosco parochie en H. Hart van Jezus parochie (Koepelkerk):

Kapelaan Austin, email: arockiaaustin10@gmail.com , tel.: 0687971327, Prof. Dumoulinstraat 1, 6224 BN Maastricht
Koster Henk Boetsen, email: henkboetsen@gmail.com , tel. 043 – 36 32 641, mobiel 0612478421
Kerkbestuur: Armand Blanken, email: armand.blanken@kpnmail.nl , tel.: 0654331955, en Willem Wolters, email: info@willemwolters.nl, tel.: 0646705520 .
Website Koepelkerk: https://koepelkerk.net/

Convocatie Henk Boetsen:
Op 17 mei is het een jaar geleden dat mijn vrouw Will Boetsen-Junte is overleden.
Wij herdenken haar op zondag 15 mei om 10.30 uur in de eerste jaardienst.
U bent van harte uitgenodigd.

Benefietconcert
In de Koepelkerk heeft een gratis benefietconcert plaats op vrijdagavond 20 mei 2022 vanaf 19:30 uur. Een vrijwillige donatie voor lokale projecten om Oekraïense vluchtelingen te helpen, wordt van harte aanbevolen. Hier werken Maastrichtse -, zoals sopraan Egita Gielen, orgel Ton Vennix, klarinet en saxofoon Math Knubben, en anderen -muzikanten aan mee.

Wij zijn op zoek naar jou!
Het zijn de vrijwilligers die onze parochies en Koepelkerk vitaal houden. Extra handen en hoofden zijn altijd welkom. Er is behoefte aan acolieten, lectoren, collectanten, bestuursleden en iedereen die kan helpen om kleine en iets grotere technische klussen in en rond het kerkgebouw op te pakken. Er zijn activiteiten die veel of weinig tijd en energie kosten. Dat kan alleen een bepaalde dag, week of maand in het jaar betreffen. Daarom is er voor iedereen een passende kleine of grotere activiteit.
Bij een vitale geloofsgemeenschap hoort dat we elkaar aandacht geven. Misschien wilt u iemand af en toe bellen of bezoeken en met hem of haar een kopje koffiedrinken? Wij weten welke parochianen u hiermee een geweldig plezier kunt doen, al is het maar eenmaal per maand. Hebt u interesse, laat het ons weten. Wij maken graag een afspraak om over uw mogelijkheden te praten.

Kopij, misintenties en huisbezoek:

Artikelen voor de Overkoepeling van de maand juni 2022 kunt u opgeven t/m 21 mei 2022. Misintenties die te laat voor de Overkoepeling worden aangeleverd, kunnen wel tijdens de eucharistieviering worden voorgelezen.
Het aanleveren van kopij kan als volgt gebeuren:
– op het adres Kopij Overkoepeling Heerderweg 1, 6224 LA Maastricht;
– per telefoon: Willem Wolters, 06-46705520;
– per e-mail: info@willemwolters.nl;
– in de doos achter in de kerk, vóór of na de H. Mis.

Het aanvragen van een gesprek met Kapelaan Austin of een van de Emeriti Pastores kan rechtstreeks of via koster Henk Boetsen.
Het opgeven van misintenties kan als volgt gebeuren:
– per telefoon: Koster Henk Boetsen: 043-3 63 26 41 of 06-12478421;
– per e-mail: henkboetsen@gmail.com
– in de doos achter in de kerk, voor of na de H. Mis;
– Klik hier om het formulier voor de Misintentie aan te vragen

Wat u moet weten:
Op donderdagmiddag is een eucharistieviering om 15.00 uur voor de Gebedsgroep en belangstellenden in de Dagkapel.
Op zaterdag tussen 8.00 en 12.30 uur viert de Eritrese Orthodoxe Kudus Gebriel (heilige engel Gabriël) Kerk haar geloof in de Koepelkerk.
Op zaterdagavond is een eucharistieviering om 19.00 uur in de O.L.V. van Lourdeskerk. Voor meer informatie, zie hun website: https://www.lourdeskerkmaastricht.net/.
Op elke zondag is een eucharistieviering om 10.30 uur in de Koepelkerk.
Het is gebruikelijk dat op de eerste en tweede zondag van de maand, na de eucharistieviering, koffie achter in de kerk wordt geschonken.
Let op!
Verhuizingen of het veranderen van telefoonnummer, c.q. e-mailadres s.v.p. doorgeven aan de koster, Henk Boetsen:
– telefonisch: 043 – 36 32 641 of mobiel: 06-12 47 84 21
– of vul het wijzingsformulier in.

Belangrijke telefoonnummers:
Alarm Spoed: 112
Alarm geen spoed: 0900-8844 (Politie)
Huisartsenpost: 043 – 387 77 77
Pastorale hulpdienst: Larissa, voorheen Klevarie: 043 – 631 45 00

Ter attentie: in de garage is nog een parkeerplaats voor een auto beschikbaar. Belangstelling? Gaarne melden bij het kerkbestuur of de koster.