Parochieblad – koepelkerk.net

Jaargang10/11 nummer 12/01.

“DE BRUG VAN OUD NAAR NIEUW”

Beste Mensen in Christus,
Het jaar 2024 is weer bijna ten einde. We gaan onderweg naar Kerstmis. Elke jaar vieren wij Kerstmis. Een periode waarin we de traditie hebben om even stil te staan bij het nieuwe licht dat zolang geleden in de wereld kwam. Een brug bouwen in de duisternis is een prachtig thema en heeft eeuwen lang veel mensen geïnspireerd. Maar er is ook veel duisternis en er lijkt wel meer en meer duisternis te komen. Belangrijk dus om nog even extra goed na te denken over een brug bouwen en stil te staan bij onze eigen taak als mens in de duistere wereld.
De mens als bruggenbouwer:
In veel oude tradities wordt de mens gezien als een wezen dat deel uitmaakt van twee werelden: de wereld van de duisternis en de wereld van het licht. De mens heeft een bijzondere taak en functie in de schepping gekregen, namelijk om een brug te bouwen tussen beide werelden. Door de brug te bouwen brengen we op onze wijze licht in de duisternis. Licht kun je op veel manieren verstaan: bewustzijn, liefde, aandacht, harmonie, schoonheid, eerlijkheid, veiligheid en ook nog op vele andere wijzen. Dat moet gebracht, uitgebeeld en geleefd worden. Zo kunnen we allemaal een stap zetten om licht in de wereld te brengen. Als mensen kunnen wij samen een brug bouwen tussen de mensen en tussen het geloof. In de parochie Heugemerveld komen mensen uit verschillende landen en met verschillende culturen samen. Dat betekent dus, dat Kerstmis alle mensen uit verschillende landen in de parochies samenbrengt. Wij zijn mensen, die samen willen leven en een goede verstandhouding met elkaar willen opbouwen. Niet alleen met elkaar, maar zeker ook met God. Als wij met God een goede en mooie relatie opbouwen, krijgen wij heel veel liefde en heel veel genade van God.
Een goed begin voor het nieuwe jaar: bouw een brug
Kerstmis is het feest van het nieuwe licht dat ons eraan herinnert waarom we leven. De mens is een creatief en intelligent wezen. Hij kan zijn kwaliteiten aanwenden om bruggen te bouwen samen met elkaar. Door een brug te bouwen, krijgen wij een goede relatie met mensen en met God. We beginnen het nieuwe jaar vaak met goede voornemens. Wij kunnen als mensen samen werkelijk een brug bouwen. Kortom, bouw een brug! Doe allemaal mee. Fijne kerst.
Kapelaan Austin

De Pastoor, de Kapelaan, het bestuur en de vrijwilligers wensen alle parochianen en bezoekers van de Koepelkerk een Zalige Kerstmis en een gezond 2025.

Sjef Hutschemakers, Banholt 1931-Sint Geertruid 2017

Kerstmis, samen vieren

“Er is veel veranderd,” zegt de ezel, terwijl hij met de os in de avondschemer over de Groene Loper kuiert, op weg naar de Koepelkerk. “Ook voor ons. We waren gewone dieren, nu zijn we knuffels,” moppert de os. “De mensen weten niet meer wat een os is,” plaagt de ezel. “En in jouw wei staat een bordje Niet Voeren,” kaatst de os terug. “Blijven de mensen Kerstmis vieren, en worden wij dan nog uitgenodigd?” vraagt de ezel. “Tradities sneuvelen als de betekenis verloren gaat,” antwoordt de os. Stil passeren zij de nieuwe woningen waarvan de ramen laten zien wat kerstmis tegenwoordig inhoudt. De Groene Loper oogt als een omgevallen kerstboom met bonte versiering en dit jaar met traditionele en moderne tinten waaronder regenboogkleuren. “Hoe heeft Kerstmis zo kunnen veranderen?” vraagt de ezel zich af.
De os antwoordt zoals hij vroeger de kar trok, langzaam maar zeker. Zijn verhaal is in het kort als volgt.
De apostelen Mattheüs en Lucas hebben het eerste kerstverhaal geschreven. Zij beschrijven Maria en Jozef als gewone mensen die naar Bethlehem reizen, een kind krijgen en het neerleggen in een voerbak bij gebrek aan beter. Over een stal of grot wordt in de Bijbel niet gesproken. Dit aardse tafereel wordt heel bijzonder als dieren, herders en koningen opdagen om het kind te vereren. En dat alles met een prachtige ster aan de hemel. Mattheüs en Lucas vertellen ons dat God als een mens onder ons is gekomen.
De geboorte van Jezus Christus wordt al in de vroege Middeleeuwen op 25 december gevierd en valt samen met een bestaand populair feest om de terugkeer van het licht na de langste nacht van de winter te vieren. De Bijbel noemt geen geboortedatum van Jezus. De christelijke Kerstboodschap gaat over eenvoud en hoop op verlossing. De stal, voerbak, os, ezel en herders symboliseren de eenvoud. Het licht de hoop op verlossing.
De kerstboom gaat met Duitse emigranten naar Amerika en wordt daar met een Sinterklaas-achtige Kerstman populair. En dat waait in de twintigste eeuw over naar Europa. Kerstmis krijgt meer betekenissen: een religieuze, culturele, commerciële en sociale en ieder met zijn eigen gebruiken. Kerstmis vieren verhuist van de gemeenschapskerk naar de individuele huiskamer. Liturgische kerkdiensten maken plaats voor het versieren van een kerstboom, het uitwisselen van cadeaus, samen eten, extra fraaie winkeletalages bewonderen en goede doelen steunen. Er is veel veranderd, maar het samen vieren blijft. Eenzaamheid wordt in een omgeving van gezelligheid extra hard gevoeld.
Franciscus van Assisi is zijn tijd ver vooruit als hij de Kerstboodschap in een aansprekend beeld onder de ongeletterde mensen van zijn tijd wil verspreiden. In 1223 ‘vindt hij de kerststal uit’. Toen pas kwamen de stal, os en ezel in beeld. De ezel dient de armen. De os staat voor geduld en arbeid. De kerststal laat zien dat ware grootheid vaak in eenvoudige omstandigheden ontstaat. Jezus Christus, Zoon van God en Redder van de wereld, wordt in armoede geboren. Dit beeld is heel krachtig en slaat aan.
In zijn vroege eeuwen verbindt de Rooms-katholieke kerk zich gemakkelijk met volksfeesten en -gebruiken om zijn boodschap onder de mensen te brengen. Dat doet de kerk nu niet meer of met minder succes. Hoe kunnen ons geloof en onze kerk weer aansluiting vinden bij de belevingswereld van deze tijd?
Kerstmis is een feest van kleur, lichtjes, gezelligheid en rijke eettafels geworden. Heeft het ook een krachtige kerstboodschap? Vrede op aarde is in deze tijd een vrome wens. Een eigentijdse boodschap zou opnieuw kunnen vertrekken vanuit het oude verhaal dat God mens is geworden. Nu zou dat kunnen klinken als aandacht voor elkaar en ieder mens als individu respecteren. Zo gezien heeft Kerstmis nog altijd een tijdloze christelijke boodschap. Misschien kan Franciscus van Assisi opnieuw iets uitvinden dat vele eeuwen aanslaat. Dat moeten we franciscaan Mattie Jeukens vragen.
De os sluit af met “Kerstmis mag erg veranderd zijn, maar de mensen niet. Wij dieren weten dat.“ De ezel knikt instemmend. “Kerstshows kunnen tegenwoordig niet kleurrijk genoeg zijn. In onze eerste kerststal was al een bont gezelschap van herders, koningen, schapen en kamelen. We waren toen al hartstikke modern!”, balkt de ezel.
De os en de ezel lopen de Koepelkerk in. De warmte van Kerstmis en de geur van vers hooi komen hen tegemoet. De kerststalbouwers verwelkomen de twee gastvrij en hun voorgangers kijken van boven instemmend toe.
Kinderen hebben hun idee van kerstmis in bouwsels, tekeningen en woorden uitgedrukt. Helemaal van deze tijd. De ezel en de os lopen er bewonderend langs. In de creativiteit van veel kinderen ontbreekt de Bijbelse Kerstboodschap. De ezel en de os zien het, maar hebben vertrouwen in de toekomst, zoals dieren dat hebben.
De kerk stroomt vol, het Cantanti Felici Sint Gertrudis koor zingt prachtige liederen, kapelaan Austin preekt hartstochtelijk en de vele mensen voelen Kerstmis onder de huid kruipen op weg naar het hart.
En het lijkt alsof het kindje Jezus zijn armpjes uitstrekt naar iedereen binnen en buiten de Koepelkerk.
Willem Wolters.

Sjef Hutschemakers, Banholt 1931 – Sint Geertruid 2017

Eucharistievieringen in de Koepelkerk, december 2024:

1 december, eerste zondag van de Advent, 10.30 uur in de kapel

Celebrant: kapelaan Austin
Misintenties: jaardienst Ad Appels; overleden parochianen in de laatste 12 mnd
Muziek: Hub Wolfs; na afloop koffie .

Door celebrant gehouden preek:
Dierbare medechristen gelovigen, Van harte welkom vandaag in onze kerk om samen de eucharistie te vieren. Vandaag is de eerste zondag van de advent. Het woord advent, komt van het Latijnse woord “adventus” dat ‘aankomst’ betekent, ”God komt naar ons toe”. In onze kerk bereiden wij ons voor op Kerstmis met een adventskrans.
We hebben in onze kerk een mooie adventskrans. Op de krans staan vier kaarsen. De vier kaarsen duiden de vier zondagen aan die voorafgaan aan de geboorte van Jezus. De groene kleur van de krans betekent nieuw leven, namelijk dat Jezus nieuw leven naar de wereld heeft gebracht. De ronde structuur van de krans betekent de wereld, dat Jezus geboren werd voor de hele wereld. Het paars van het lint is de liturgische kleur van de advent. Wij hebben vandaag de eerste kaars aangestoken.
Advent is de tijd om ons leven voor te bereiden op Kerstmis. Afgelopen week heeft iemand me uitgenodigd om bij hem thuis te komen eten. Ik heb ja gezegd, en mij werd gevraagd welk soort eten ik lekker vind. Ik heb geantwoord, dat ik alle Nederlandse eten lekker vind. Hij heeft me gezegd “ik zal voor u Indiaas eten koken”. Deze mensen zijn Nederlander, en in Nederland geboren maar hij wilde voor mij Indiaas eten maken, speciaal voor mij. Hij heeft twee halve dagen nodig gehad om het eten klaar te maken voor mij. Het eten was heerlijk lekker. Zo heeft hij voor mij bij zich thuis het eten voorbereid. Om het eten te bereiden heeft hij een dag nodig gehad om alles klaar te maken. Wij kunnen ook komende vier zondagen onze harten en handen openen voor de voorbereiding op Kerstmis.
Wij zijn mensen die altijd moeten zijn voorbereid in ons leven. Wij weten niet wanneer wat zal gebeuren. Daarom roept Jezus ons op tot moed, tot waakzaamheid met gebed. Geloof, hoop en liefde zijn de grote drie, dus de hoop is heel belangrijk, die maakt dat wij altijd in de toekomst kunnen kijken en erop vertrouwen dat het goed zal komen. Want God laat ons niet in de steek. Hij komt naar ons leven, naar elk moment van ons leven, naar mooie momenten, maar ook naar minder mooie momenten. Hij zal zeker in ons leven vrede en geluk brengen. Kijk naar de mooie dingen, de rijke ervaringen in ons leven. Denk maar aan de moeilijk momenten die wij goed hebben opgepakt.
Jezus zegt daarom tot zijn leerlingen: wees altijd waakzaam en bidt. Hetzelfde zegt de profeet Jeremia: Er komt een tijd, dat Ik de belofte vervul. Wij beginnen deze zondag een nieuw kerkelijk jaar. Alles wat nu gebeurt in onze omgeving geeft ons geen lekker gevoel. Maar Jezus zegt: blijft bidden en blijft altijd hopen. Want dit is niet het einde. Zoek wel mogelijkheden om mensen te helpen die in nood zitten. Speciaal voor de school in India. Wij kunnen ook die arme kinderen hoop en liefde geven voor een goede studie en een zinvol leven. Zo kunnen wij dit jaar advent en Kerstmis met mensen samen vieren Ik wens ons allen een mooie en gezegende adventstijd toe.
Amen.

8 december, tweede zondag van de Advent, 10.30 uur in de kapel

Celebrant: Em. Deken L. Kleinen
Misintenties: zieke mede- en oud-parochianen
Muziek: cantor Eric Habets en organist Ton Vennix.

Door celebrant gehouden preek:
Beste mensen,
Het thema van deze zondag is: God openbaart zich voor alle mensen. Zich openbaren is een plechtig en ongrijpbaar woord. Maar het is u ongetwijfeld duidelijk, dat we, met het naderende Kerstfeest in het vooruitzicht, vieren dat God aan het Licht komt, dat God zich openbaart in een pasgeboren kindje in een stal in Bethlehem: Jezus van Nazareth. Openbaren betekent hier, dat God zich toont en laat zien aan ons allemaal, zonder onderscheid des persoons.
Tegen deze achtergrond klinken de schriftlezingen van vandaag. De profeet Baruch beschrijft in de eerste lezing hoe God zich openbaart in vergeving en barmhartigheid. Het Joodse volk wordt weer Gods volk. God komt aan het licht in de bevrijding van allen die onderdrukt worden. Er dient zich nieuw leven aan voor een lijdend volk in ballingschap. In het evangelie vertelt Lucas ons hoe God zich openbaart in Johannes, de zoon van Zacharias. God laat zich zien en kennen in de prediking en het doopsel van bekering door Johannes. In mensen kan God zichtbaar zijn.
Beste mensen, sommigen van u zullen zich nog de wapenspreuk herinneren van wijlen Mgr. Bekkers: Liefde als wapen. God is niet te zien, als je met een verrekijker naar je medemensen kijkt. Dan vergroot je die mens optisch wel uit, maar je blijft op afstand, terwijl God zich juist openbaart in de ontmoeting van en met mensen, in de aanraking, het geraakt worden, met liefde als wapen.
Over drie weken herdenken we, dat God zich openbaart in een mensenkind. Als we dat van op afstand beschouwen en met een wetenschappelijk en kritisch oog bekijken, dan blijft het een ver-van-mijn-bed-show. We moeten zelf deel uitmaken van de stal als de herders en koningen en binnengaan in die wereld van verwondering. We moeten ons laten raken door het feit dat God in onze wereld is gekomen en ons menszijn heeft gedeeld, niet oppermachtig maar in een kwetsbaar mens met liefde als wapen.
Tenslotte: wanneer ons hart opengaat en wij worden als een kind, dan openbaart God zich weer opnieuw en wordt Hij iedere keer opnieuw geboren telkens als wij Hem achterna leven met liefde als wapen.
Amen.

15 december, derde zondag van de Advent, 10.30 uur in de kapel

Celebrant: kapelaan Austin
Misintenties: zieke mede- en oud-parochianen
Muziek: organist Hub Wolfs.

Door celebrant gehouden preek:
Beste mensen,
Er is eigenlijk niets nieuws onder de zon. In de tijd van Johannes de Doper zochten mensen naar zekerheid en houvast, wij doen dat ook. In de tijd van Johannes was men op zoek naar mensen van wie men kon leren zijn leven weer op de rails te zetten. Johannes werd door velen als zo iemand gezien: meester zeg ons wat we moeten doen. De tips, die Johannes geeft zijn simpel. Van hem hoeven ze geen rigoureuze oefeningen te doen of cursussen in wonderen te volgen. Het gaat hem om een stukje eerlijke rechtvaardigheid, waardoor geen mens tekort hoeft te komen: zit niet boven op je bezit, op watje hebt, maar deel met wie niet zo rijk bedeeld is. Dat is een vorm van solidariteit, die voorkomt, dat iemand, die veel heeft, leeft ten koste van iemand, die niets heeft. Twee beroepsgroepen worden door Johannes met name genoemd. Ze zitten in een verdachte hoek. Het zijn de belastingambtenaren, de tollenaars, en de soldaten, allebei in dienst van de gehate romeinse bezetters. Ze mogen van Johannes gewoon hun werk blijven doen, maar ook niet méér dan dat. De tollenaar moet zich niet verrijken door teveel te vragen en de soldaten moeten hun wapens niet gebruiken om anderen te intimideren en afte persen. Ze hoeven hun baantje niet op te geven, want beter een tollenaar of een soldaat die eerlijk is dan eentje die het allemaal uit eigenbelang doet.
Er is niets nieuws onder de zon. Ook wij zijn in onze tijd op zoek naar leidersfiguren. Maar dan leiders die ons rijk maken, of gezond of.. …vul zelf maar in. Er is echter ook een groeiende vraag naar leiders op geestelijk gebied om iets van onze onvrede over onze wijze van leven weg te nemen. Natuurlijk kunnen ze dat wel. Maar als we de boodschap van de H. Schrift goed tot ons laten doordringen, dan ontdekken we, dat het om redelijk kleine dingen gaat uit het leven van alledag, bv. die stap naar je buurman of buurvrouw of een van de mensen om je heen, het brengen van dat bezoekje, waar je al zo lang tegenop ziet enz. enz., allemaal kleine dingen, die je zullen laten ontdekken, dat er dan ineens ruimte ontstaat, dat de Boodschap van de Schrift, de Boodschap van Christus werkelijk een Blijde Boodschap is en datje juist in die kleine dingen, die je, doet God zelf kunt ontmoeten in de blijdschap en de glimlach van de ander.
Amen.

22 december, vierde zondag van de Advent, om 10.30 uur in de kapel

Celebrant: kapelaan Austin
Misintenties: zieke mede- en oud-parochianen
Muziek: stille H.Mis.

Door celebrant gehouden preek:
Zusters en broeders, Als wij iemand willen bezoeken, is de kans groot dat wij eerst opbellen om te vragen of hij of zij wel thuis is, of het niet te druk is, of we niet storen, en meer van die vragen waarmee we willen bekijken of we welkom zijn. Want het is nu een keer zo, dat veel mensen heel druk bezig zijn, niet veel tijd hebben en eigenlijk niet willen gestoord worden. Maar als we welkom zijn, springen we meestal de auto in, want die man of die vrouw woont meestal niet in de buurt, en we vertrekken, in de hoop dat we niet in een file terechtkomen, ook dat is heel gewoon.
Hoe anders verloopt het bezoek van Maria aan haar nicht Elisabeth. Zo net bracht de engel Gabriël haar de boodschap dat zij door God was uitverkoren om moeder te worden van een Zoon, die de Zoon was van de Allerhoogste en die zij Jezus moest noemen. We weten wat Maria verwacht: ‘Laat met mij gebeuren wat u hebt gezegd.’ Maar de engel zei ook dat haar nicht Elisabeth ondanks haar onvruchtbaarheid en haar hoge leeftijd al zes maanden zwanger was, ook van een zoon. We weten dat de zoon later Johannes de Doper zou worden.
Het vervolg van dat geïnspireerde verhaal hoorden we in het evangelie: Maria spoedt zich door het bergland naar een stad in Juda. Haar nicht opbellen kon ze niet, want telefoon bestond toen nog niet. In de file kon ze ook niet terechtkomen, want auto’s waren er evenmin. Hoe ze de lange en zware weg aflegde, wordt niet gemeld, maar gemakkelijk kan het niet zijn geweest, want ze moest van Nazareth in Galilea meer dan honderd kilometer door de bergen naar een stad in Juda, misschien Jeruzalem. De stad wordt dus niet succesvol, maar dat is opvallend niet belangrijk. Wel belangrijk is het bezoek zelf.
Elkaar bezoeken: dat kennen we heel goed, en misschien doen we dat ook heel dikwijls. In de volgende weken zullen we dat wellicht zelfs meer doen dan gewoonlijk, want Kerstmis en Nieuwjaar staan voor de deur, en dat is de periode met heel veel bezoeken: gewone bezoeken, wensbezoeken, of bezoeken aan kennissen die we maar eens per jaar zien. Misschien omdat ze veraf wonen, of omdat ze geen familie zijn, of misschien omdat we ons niet echt verplicht voelen hen dikwijls te bezoeken. Maar bezoeken zijn er altijd, en misschien kunnen we ons eens afvragen of ze even intens zijn als het bezoek van Maria aan Elisabeth, waar Lucas zo enthousiast over vertelt.
Zusters en broeders, binnen drie dagen is het Kerstmis, een feest waar we naar verlangden om te kijken, niet om het feestmaal dat ons wacht, maar om de echte reden van dat feest. En die wordt in de eerste lezing heel mooi bezongen. ‘Gij, Bethlehem, Efrata, het kleinste onder Juda’s geslachten, uit u zal geboren worden Hij die de macht in handen zal nemen door de kracht van de Heer. Hij zal een man van vrede zijn.’ Laten we geboden dat Gods macht en kracht van vrede met Kerstmis ook in ons geboren zal worden.
Amen.

24 december, dinsdag, Kerstavond en Nachtmis om 20.00 uur in de kerk

Celebrant: kapelaan Austin
Misintenties: jaardienst Corry Hameleers, zieke mede- en oud-parochianen
Muziek: kerstliederen door gemengd koor Cantanti Felici Sint Gertrudis met cantor Eric Habets o.l.v. Ton Vennix.

Door celebrant gehouden preek:
“Het volk dat wandelt in de duisternis ziet een helder licht; een glans straalt over hen die wonen in het land van de dood.”
Beste broeders en zusters, tijdens de voorbereiding van mijn kerstpreek las ik een artikel, dat gisteren in De Limburger stond. Het artikel vertelde over twee studenten, Roos en Xante, die kaarsjes hebben aangestoken bij Maria ‘Sterre der Zee’. De titel van het artikel was: ‘260 kaarsjes branden in Maastricht voor steun aan kankeronderzoek.’
Deze twee studenten waren in de kapel gekomen om in stilte 260 kaarsjes aan te steken, als een gebaar van hoop en steun voor mensen die getroffen zijn door kanker. Op diezelfde dag werden overal in Limburg door studenten, vrijwilligers en andere mensen nog duizend kaarsjes aangestoken. Elk kaarsje was een symbool van meeleven met mensen, die worstelen met de donkerste momenten in hun leven. Deze twee studenten en alle andere vrijwilligers van de kerken wil ik graag vergelijken met de herders in de kerststal van Jezus.
In de Bijbel is een herder iemand die waakt, leidt en zorgt. Jezus noemt zichzelf in het evangelie ‘de Goede Herder’, die Zijn leven geeft voor Zijn schapen. Hij zoekt degenen op die verloren zijn en Hij brengt hen terug naar huis. Zijn voorbeeld roept ons op, om zorg te dragen voor mensen in onze omgeving, vooral voor hen die ziek, zwak of kwetsbaar zijn en in armoede moeten leven.
In de Bijbel zijn de herders ook het symbool voor eenvoud en dapperheid. Ze leefden in afzondering en vroegen geen aandacht van andere mensen. Hun zorg is om op de velden voor het welzijn van hun schapen te zorgen. Deze eenvoudige en dappere mensen kregen bezoek van een engel. De engel zei tegen hen: “Vrees niet, want zie, ik verkondig u een vreugdevolle boodschap die bestemd is voor heel het volk.” De herders gingen meteen op weg om Jezus te zien. Zo werden zij de eerste getuigen van Zijn geboorte. Hun verhaal laat zien dat God gewone mensen riep voor een buitengewone taak. Zij werden geroepen om Jezus aan de wereld te verkondigen.
In deze kersttijd worden we uitgenodigd en uitgedaagd om een ‘herder’ te zijn voor elkaar. Misschien is er iemand die eenzaam is, arm is, of zich verloren voelt. Wij als mensen moeten voor hen zorgen, hen begeleiden in moeilijke en droevige dagen. ‘Herder zijn’ betekent: luisteren, bemoedigen, ondersteunen en richting geven, zoals Jezus ons voordeed.
Beste broeders en zusters, kleine gebaren kunnen een wereld van verschil maken: een kaartje, een telefoontje, of een eenvoudig schouderklopje geven. Net als de herders uit het kerstverhaal hebben wij misschien niet veel middelen, maar wat we wél hebben, kunnen we delen: liefde, hoop en aandacht. Denk maar aan de kaarsjes van de studenten en de andere vrijwilligers: kleine lichtjes die warmte en hoop brengen in donkere tijden. Wij geven geld en aandacht ook in onze kerk voor de arme kinderen in India om hun school te bouwen om te leren, te studeren en verder goed onderwijs en een goede opvoeding te krijgen. Wij kunnen ook ons licht naar de arme kinderen in India brengen.
Kerstmis herinnert ons eraan dat Jezus, onze Goede Herder, naar de wereld kwam om licht te brengen in onze duisternis. Zijn liefde en nabijheid zijn een bron van troost en kracht. Laten wij die boodschap verder dragen door ‘herders’ te zijn voor elkaar, door te zorgen, te luisteren en licht te brengen, daar waar het nodig is.
Ik wens u allen een gezegende en vreugdevolle Kerstmis toe.
Amen.

25 december, woensdag, Hoogfeest van Kerstmis, 10.30 uur in de kerk

Celebrant: Em. Deken L. Kleinen
Misintenties: zieke mede- en oud-parochianen
Muziek: zang Ellie Stalmeijer met haar leerlingen en een harpist.

26 december, donderdag, Tweede Kerstdag, geen H. Mis in de Koepelkerk maar wel in de O.L.V. Lourdeskerk om 10:30 uur.

29 december, zondag H. Familie, Jezus, Maria en Jozef, 10.30 uur in de kapel

Celebrant: kapelaan Austin
Misintenties: zieke mede- en oud-parochianen
Muziek: stille H.Mis.

Door celebrant gehouden preek:
‘Waarom hebt gij naar Mij gezocht? Wist ge dan niet dat Ik in het huis van mijn Vader moest zijn?’ Beste medegelovigen, er bestaan veel afbeeldingen van de heilige Familie, Jozef en Maria met hun Kind Jezus. Sommige van die afbeeldingen zijn mooi, maar smaken verschillen. De werkelijkheid waarin dit gezinnetje leefde was in ieder geval niet altijd even liefelijk.
De Heilige Familie van Jezus, Maria en Jozef is heilig, omdat God de Vader is en Jezus de Zoon van God is, geboren door de kracht van de Heilige Geest! Onze families zijn ook heilig, omdat God in de Doop onze Vader werd en wij de kinderen van God werden, geboren door de kracht van de Heilige Geest! De Kerk werd onze Moeder en Jezus werd onze broer en wij werden broers en zussen van elkaar!
Het evangelie van vandaag vertelt ons dat toen Jezus twaalf jaar oud was, hij drie dagen verdwaald was in de tempel in Jeruzalem, en toen Maria en Jozef hem vonden en hem vroegen waarom hij dit had gedaan, antwoordde Jezus dat hij dit van zijn Vader moest doen!. Met andere woorden, Jezus is de Zoon van God!
Nu vraag ik aan iedereen: wat doet deze generatie, als de kinderen twaalf jaar oud zijn? Zij zijn bezig met gamen, mobiele telefoon, Playstation etc.. Zij komen niet naar de kerk. Dit jaar zijn er alleen maar 2 kinderen aangemeld voor het Vormsel uit de vijf parochies. Het is jammer. Waar blijven alle kinderen? Maar Jezus is niet zo, Hij wilde zijn vadershuis bezoeken. Het evangelie vertelt ons dat Jezus ook mens is. Het evangelie vertelt ons dat Jezus dertig jaar bij Maria en Jozef in Nazareth bleef! We horen dertig jaar niets over Jezus! We horen alleen drie jaren over Jezus, zijn laatste drie jaar! In de dertig jaar van stilte in Nazareth groeide Jezus fysiek, mentaal en spiritueel op in de Heilige Familie!
De eerste lezing vertelt ons ook over het gezin. De eerste lezing vertelt ons over onze plicht jegens onze ouders, vooral als ze oud en ziek zijn! De eerste lezing vertelt ons dat als we onze ouders eren zoals het vierde gebod ons vertelt, we gelukkig zullen zijn met onze eigen kinderen, onze zonden zullen vergeven worden; God zal naar onze gebeden luisteren, we zullen lang en gezond leven, enz.!
De tweede lezing vertelt ons ook over het gezin. De tweede lezing heeft drie paragrafen. De eerste en tweede paragraaf vertelt ons over het christelijk leven in het algemeen, dat wil zeggen, we moeten liefhebben, vergeven, dankbaar zijn aan God, enz. De derde paragraaf vertelt ons over het christelijk gezin.
“Vrouwen, heb zorg voor uw man, zoals u dat in de Heer hoort te doen. Mannen, heb uw vrouw lief en behandel haar met zachtheid. Kinderen, wees uw ouders altijd gehoorzaam, want dat is wat de Heer zal behagen. ”Kortom, vrouwen houden van hun man, mannen houden van hun vrouw; kinderen houden van hun ouders, ouders houden van hun kinderen! Wat is de beste weg naar een Heilige Familie?
Suggesties voor een gelukkig en heilig gezin:
Een gezin moet minstens één keer per dag samen eten, bij voorkeur tijdens het avondeten. Het is beter als er geen televisie, internet, mobiele telefoon, enz. aanstaat tijdens het avondeten. Een gezin moet communiceren, dat wil zeggen dat gezinsleden met elkaar moeten praten en naar elkaar moeten luisteren. Communie en gemeenschap beginnen met communicatie! Een gezin moet elke dag samen bidden. Een gezin dat samen bidt, blijft samen! Ouders moeten hun geloof aan hun kinderen leren. Naast de Bijbel en de lezingen van de zondagmis, moeten ouders de YOUCAT gebruiken, dat wil zeggen, de Jeugdcatechismus van de Katholieke Kerk!
Een gezin moet samen spelen, samen sporten, samen recreëren, samen op stap gaan, samen op vakantie gaan, enz.! De contacten tussen grootouders en kleinkinderen zijn heel belangrijk. Grootouders kunnen helpen met de zorg voor kleinkinderen! Een gezin moet elke zondag naar de mis gaan en indien mogelijk betrokken zijn bij bijbel-bijeenkomsten en gebedsbijeenkomsten.
Een gezin moet openstaan voor het leven. Een gezin moet de zondag heilig houden. Zondag is voor de Heer en voor het gezin, niet voor werk en niet voor geld. De vader van het gezin moet regelmatig thuis zijn om het “afwezige vadersyndroom” te voorkomen. En hij moet niet alleen fysiek aanwezig zijn; hij moet ook emotioneel aanwezig zijn.
Uitgebreide families, dat wil zeggen neven, nichten, ooms, tantes, enz., zouden regelmatig bij elkaar moeten komen voor maaltijden, drankjes, fellowship, enz.
Een gelukkig en heilig gezin voor jullie allemaal!
Daarnaast wens ik jullie allemaal een goed uiteinde en een zalig en gelukkig nieuwjaar 2025 toe met daarbij Gods zegen over jullie allemaal.
Amen.

Eucharistievieringen in de Koepelkerk, januari 2025:

1 januari, woensdag, H. Maria, Moeder van God, geen H. Mis in de Koepelkerk maar wel in de O.L.V. Lourdeskerk om 10:30 uur.

5 januari, zondag, Openbaring des Heren, 10.30 uur in de kapel

Celebrant: kapelaan Austin
Misintenties: Mia Darding; zieke mede- en oud-parochianen; overleden parochianen in de laatste 12 maanden
Muziek: cantor Eric Habets en organist Ton Vennix.

Door celebrant gehouden preek:
‘Sta op, laat het licht u beschijnen, Jeruzalem; want de Zon gaat over u op en de glorie van de Heer begint over u te schijnen.’
Zusters en broeders, zo begint de eerste lezing. Daarin zingt Jesaja zijn vreugde uit omdat de Israëlieten mogen terugkeren uit de Babylonische ballingschap. Er zijn de oorlogen waarin Palestina en Oekraïne de moordzucht van Israël en Rusland moeten ondergaan. Er zijn de miljoenen vluchtelingen zonder huis en zonder thuis, er is de groeiende eenzaamheid, de polarisering, de onwil om met elkaar om te gaan. Dit leidt allemaal tot een groeiende onzekerheid en een al even groeiende kloof tussen mensen en volkeren onderling.
Hoe anders is dat met de Wijzen. Zij komen uit het oosten, behoren niet tot het Joodse volk, maar zien wel de ster die ze moeten volgen. De ster die hen naar de pasgeboren koning van de Joden zal brengen, die ze willen huldigen en vereren. Zien wij ook een ster die ons tot zulk geloof brengt? Nee, geen tv-ster, geen vedetten-ster, maar een ster die ons naar Jezus leidt, die ons naar onze medemensen leidt en ons leert om mee te lachen en mee te wenen met hen. Een ster die een luisterend oor en een blik van liefde en vrede in ons doet groeien. Volgen wij zo’n ster? En zijn we, net als de wijzen, bereid dingen achter ons te laten om de ster te volgen? Zij lieten alles achter om Jezus te vinden. Doen wij dat ook? Of is onze zoektocht gestopt, nu Kerstmis voorbij is?
Zij vinden Jezus in de kribbe. Zij brachten Goud, Wierook en Mirre mee. Het goud dat ze meebrachten was een teken van koninklijke onafhankelijkheid en rijkdom – De wierook, een teken van het goddelijke – wat het kind werkelijk was – En de mirre, een teken van zijn menselijke kwetsbaarheid en sterfelijkheid – een teken dat hij werkelijk zou lijden en sterven!
Nu is mijn vraag wat brengen wij mee voor het pasgeboren kind? Wij komen uit verschillende straten, wijken en plaatsen naar de kerk om het pasgeboren kind te bezoeken, wij kunnen ook als de drie wijzen iets brengen voor de Heer. Wat is dat dan? Dat is liefde de liefde van ons voor elkaar. Die liefde die wij hebben gekregen van God en onze ouders in ons leven. Die liefde moeten wij aan elkaar blijven geven en laten wij in onze gemeenschappen met elkaar in liefde verbonden blijven met Gods Genade. VANDAAG EN IN ALLE DAGEN VAN ONS LEVEN.
Amen

12 januari, tweede zondag door het jaar, 10.30 uur in de kapel

Celebrant: emeritus Deken L. Kleinen
Misintenties: zieke mede- en oud-parochianen
Muziek: orgelmuziek Hub Wolfs.

Door celebrant gehouden preek:
Beste mensen,
We vieren vandaag de Doop van de Heer. Jezus ontvangt het Doopsel uit handen van Johannes de Doper. Hij sluit zich bij de anderen aan en gaat gewoon in de rij staan. Hij neemt geen bevoorrechte plaats in. Maar… .door dit te doen, door de rite van de doop aan zich te laten voltrekken en zich biddend open te stellen voor wat het geheim van dit teken Hem te zeggen heeft, ontdekt Jezus Zijn diepste grond, ontdekt Hij wie Hij is en hoe Hij voortaan wil zijn. Gods werkelijke nabijheid daalt in Hem neer, lichtvoetig en zacht als een duif. Op dat moment gaat er in Hem een unieke relatie open met God. En a.h.w. uit Gods eigen mond hoort Hij het zeggen tot in het diepst van Zijn ziel: “Jij, jij bent het, mijn geliefd en enigst kind”. Een omwenteling. Vanaf dat moment presenteert Jezus zich niet alleen als profeet, verwijzend naar.. …, maar zelfbewust als Degene aan Wie God alles in handen heeft gegeven. En Hij weet: God is anders, God is lichter, weerlozer, nederiger dan mensen ooit gedacht of vermoed hebben.
Bij de herdenking van Jezus’ doop denken we ook aan ons eigen doopsel en aan het doopsel van onze kinderen en kleinkinderen. Door in de rij te gaan staan ontdekte Jezus Zijn levensweg. Achter Hem vormde zich een nieuwe rij, een rij van mensen die wilden leven en zijn zoals Hij. Een rij die ‘Kerk’ heet en die doorloopt tot op de dag van vandaag. Doopvieringen worden vaak versimpeld tot een soort familiefeestjes, met veel plek voor de kindertjes die moeten kunnen spelen en zingen en die vooral alles goed moeten kunnen zien. Er wordt gefotografeerd en voor het plakboek vastgelegd, samen met de plaatjes van de bruiloft en het eerste tandje. Niks mis mee, maar door al die vertedering heen dreigt uit het zicht te raken waar het bij de doop echt om gaat. Het gaat om roeping, de roeping van het kind dat gedoopt wordt, onze eigen roeping: dat Degene wiens geboorte wij met Kerstmis vieren ook in ons geboren wordt: Jezus Messias. En dat dus het geheim van het leven en het sterven van Jezus in ons vlees en bloed wordt, het geheim van dood en opstanding.
Jij, jij bent het: jij bent er om met heel je hart, heel je ziel en al je krachten voor anderen die mens van God te zijn, het teken van Gods verbondenheid met ieder mensenkind. Wat betekent het nu voor ons, dat we Gods geliefde zijn? Geloven we dat echt? Leven we vanuit dat geloof, hebben we daar alles voor over? En willen we dat geloof aan onze kinderen en kleinkinderen doorgeven: de weg die Jezus ooit is ingeslagen, de weg van sterven en verrijzen, de doop met Zijn dood om uiteindelijk op te staan? Want wat baat het een mens als hij, gedoopt en al, de hele wereld wint, maar het waaien van het vuur van Gods Geest in zijn ziel niet hoort: “Jij, jij bent het”. Mogen we horen en ernaar leven.
Amen.

19 januari, derde zondag door het jaar, 10.30 uur in de kapel

Celebrant: Kapelaan Austin
Misintenties: zieke mede- en oud-parochianen
Muziek: orgelmuziek Ton Vennix.

Door celebrant gehouden preek:
Beste dierbare gelovigen.
De evangelielezing van vandaag beschrijft ons in het begin van Jezus’ leven zijn eerste wonder. Een bruiloft in Kana, in het begin, hier in het begin van het Johannesevangelie en dit weekend in het begin van het jaar.
Een paar jaar geleden heeft de vorige paus aan het al oude rozenkransgebed een reeks nieuwe overwegingen toegevoegd, nieuwe mysteries ofwel nieuwe geheimen. We kennen natuurlijk al de klassieke reeks: De Blijde, de Droevige en de Glorievolle geheimen. Daaraan is de reeks toegevoegd met de geheimen van het Licht. Die reeks begint met de doop van Jezus door Johannes de Doper, maar als tweede geheim is er de bruiloft van Kana, het evangelie van vandaag.
Aan het slot van de tekst klonk deze zin: ‘Zo maakte Jezus te Kana in Galilea een begin met de tekenen en openbaarde zijn heerlijkheid”. Wij zijn gewend te spreken over het wijnwonder, maar Johannes heeft het niet over een wonder, hij heeft het over een teken. Wat is het verschil tussen een teken en een wonder?
Kerkelijk gedacht is er geen verschil, omdat wij in onze tijd bij een wonder te vaak alleen aan het wonderlijke denken, is het goed vandaag eens na te denken over het teken. Jezus maakte te Kana in Galilea een begin met de tekenen. Misschien klinkt het vreemd, maar een wonder is in onze Kerk pas een wonder als het een teken is. Wat is een wonder?
Jan heeft kanker, de dokter zegt, we kunnen niets voor u doen. Maar Jan wordt niet zieker, integendeel, hij herstelt. Hij heeft er niets speciaals voor gedaan, niet gebeden, geen medicijnen, geen therapie. Hij verwachtte zieker te worden en dood te gaan, maar hij geneest. Is dat een wonder? Wij zijn geneigd dat een wonder te noemen. En misschien is het inderdaad een ingreep van God. Maar dit noemen we een onverwachte en onverklaarbare genezing.
In onze wereld gebeuren veel onverwachte en onverklaarbare genezingen, maar we noemen dat niet allemaal wonderen, waarom niet, omdat het geen tekenen zijn. Wat is dan een teken? Hoe begon het allemaal in Lourdes? Maria had aan Bernadette te kennen gegeven dat ze moest graven en op die plaats begon wat water uit de grond te komen. Toen zei Maria dat ze moest drinken aan de bron. Dat deed ze, uit een klein modderig waterpoeltje. Als later een jonge vrouw haar verlamde arm in dat water dompelt, geneest ze volledig. Die genezing is een verwijzing naar de bron, want deze kleine bron verwijst naar de Grote bron die Christus is.
Deze genezing, die wij een wonder noemen en al die genezingen die daar later optreden, verwijzen naar de bron van onze innerlijke genezing; Christus. De genezing is een teken, het betekent niet zomaar iets onverklaarbaars, maar dat we voor de diepste genezing, niet alleen de genezing van ons lichaam, maar juist van onze ziel, naar Christus moeten gaan.
Terug naar het teken in Kana; de zin aan het einde: ‘Zo maakte Jezus te Kana in Galilea een begin met de tekenen en openbaarde zijn heerlijkheid”. Jezus openbaart zijn heerlijkheid, Hij maakt zijn heerlijkheid bekend. Johannes spreekt een soort geheimtaal, hij wil dat wij verder kijken, hij wil dat wij met zijn hulp in de gewone dingen het bijzondere leren zien.
De gewone dingen zijn dikwijls tekenen van Gods voorzienigheid. En hier in de viering hebben we allerlei tekenen die ons stapsgewijs brengen tot het ene teken van Gods Nieuwe verbond, de Eucharistie, Brood en Wijn, de Communie. Wijn wordt Bloed van Christus en de hostie wordt het Lichaam van Christus. Het verhaal van de bruiloft in Kana is een verhaal dat ons al heel lang bekend is. Laten wij vandaag eens nadenken over de diepere betekenis van dit verhaal. Mogen wij hier en nu de tekenen van Gods liefde en verbondenheid herkennen en er naar leven.
Amen.

26 januari, vierde zondag door het jaar, H. Joannes Bosco, 10.30 uur in de kapel

Celebrant: Kapelaan Austin
Misintenties: zieke mede- en oud-parochianen
Muziek: stille H. Mis.

2 februari, vijfde zondag door het jaar, 10.30 uur in de kapel

EEN BIBLIOTHEEK OPZETTEN

PROJECTACHTERGROND
St. Antony’s College of Education, opgericht door het bisdom Kottar in India, is toegewijd aan het versterken van studenten uit plattelandsdorpen. Deze hogeschool dient als platform voor studenten om met vertrouwen hoger onderwijs te volgen en ondersteunt hun academische vooruitgang. De hogeschool is gevestigd in Amanattantheri, een gehucht in Vilavancode Taluk dat bekendstaat om zijn onderontwikkeling en streeft ernaar om betaalbaar onderwijs te bieden aan verarmde vissers en gemarginaliseerde boeren in de regio. De strategische ligging zorgt voor gemakkelijke toegang tot talrijke omliggende dorpen, waardoor onderwijs toegankelijker wordt voor de lokale gemeenschap.
De laatste tijd heeft het bisdom diepe bezorgdheid geuit over het gebrek aan toegang tot kwalitatief onderwijs voor kinderen uit kansarme gezinnen. Helaas is er vanwege financiële beperkingen en crises weinig nadruk gelegd op het opzetten van hoogwaardige onderwijsinstellingen met geavanceerde technologie in deze gebieden. Als gevolg hiervan hebben studenten uit plattelands- en economisch achtergestelde milieus te maken met aanzienlijke onderwijsachterstanden, wat leidt tot een opvallende ongelijkheid in hun academische prestaties in vergelijking met hun stedelijke en meer bevoorrechte leeftijdsgenoten.
Deze onderwijskloof beperkt hun vermogen om te concurreren in het hoger onderwijs en betere werkgelegenheidskansen te krijgen.

DOEL VAN HET PROJECT

Het primaire doel van dit project is om de kennis van kansarme kinderen en jongeren die in 32 onderontwikkelde vissers- en binnen dorpen wonen, te versterken en te verrijken. Dit zal worden bereikt door een goed uitgeruste bibliotheek op te zetten bij het St. Antony’s College of Nursing in Amanthantheri, bisdom Kottar. De oprichting van zo’n bibliotheek is niet alleen een relevante en dringende behoefte, maar ook een wens die wordt uitgesproken door de studenten en docenten van het college. Door toegang te bieden tot een goed uitgeruste bibliotheek, streeft het project ernaar om economisch kansarme vissers- en plattelandsstudenten te voorzien van formeel onderwijs en hun algemene kennis te vergroten. Dit zal hen op hun beurt in staat stellen om betere werkgelegenheidskansen te vinden en goed geïnformeerde, verantwoordelijke burgers te worden. Naast het directe doel, voorziet het project ook in resultaten op de langere termijn.
Het streeft ernaar om de algehele ontwikkeling van de 32 onderontwikkelde kust- en plattelandsdorpen te faciliteren, integratie en duurzaamheid te bevorderen. Door de studenten kennis en vaardigheden bij te brengen via de bibliotheek, wil het project bijdragen aan de holistische groei van de gemeenschappen, hen in staat stellen om ontwikkelingsproblemen te overwinnen en zelfredzaam te worden.

WAT ZULLEN WIJ DOEN?

Beste mensen jullie hebben gelezen over het project voor de arme kinderen in het bisdom in India. Ik heb jullie hulp nodig om deze college bibliotheek op te bouwen. Het kost heel veel moeite om het geld bij elkaar te krijgen. Ik weet heel goed over de situatie van de mensen in India. Dus als we samen onze handen en harten openen voor de arme kinderen in India, dan kunnen wij hen helpen bij hun studie aan het college aldaar.
Een bibliotheek is voor het onderwijs van enorm belang. Daarom vraag ik jullie hulp om deze kinderen te helpen. Jullie hoeven niet in een keer geld over te maken. Dit project duurt anderhalf jaar. Dus jullie kunnen een kleine bijdrage in het daarvoor bestemde mandje leggen achter in de kapel of kerk van de Koepelkerk. Of een kleine bijdrage overmaken naar mijn onderstaande bankrekeningnummer. Als veel mensen een klein of groot bedrag bij elkaar brengen, dan krijgen wij een groot bedrag in India. IBAN: NL 02 INGB 0662 6928 29 ten name van: A.A. JOSEPH. Alvast heel veel dank!
Kapelaan Austin

Expositie Kerststallen

Ook dit jaar is er in de Koepelkerk een bijzondere expositie van verschillende soorten kerststallen. De kerststallen expositie is open op zondag 15 december vanaf 12:00 uur tot 17:00 uur. Kinderen hebben uitgebeeld hoe zij kerstmis zien en beleven.
We hebben vrijwilligers nodig om de kerk open te houden en op de kerststallen te letten. Als iemand wil meehelpen, laat het ons weten. Bij voorbaat dank!

Elke donderdagmiddag om 14.30 uur: eucharistieviering Maria Gebedsgroep, in de kapel.
Elke zaterdagmorgen vanaf 8.00 uur Tewahedo Eritrese Orthodoxe Kerk, in de kerk.

Dinsdag 3 december en 7 januari middagconcert van 15:30-16:30 uur in de Dagkapel; inloop met koffie/thee vanaf 15.00 uur. Iedere eerste dinsdag van de maand.
DUO LYS: Liliane Silva piano en Valérie Stammet zang. Zij spelen en zingen werken van Duparc, Strauss, Schubert en Debussy.

Aanmelden voorbereiding Eerste Heilige Communie en Vormsel
Binnenkort begint de voorbereiding op de Eerste Heilige Communie en het Vormsel. Aanmelden bij kapelaan Austin, tel.: 06 87971327 of e-mail arockiaaustin10@gmail.com. Kapelaan Austin kunt u altijd bellen.

Algemene informatie over de parochies Joannes Bosco en H. Hart van Jezus
– Kapelaan Austin, e-mail: arockiaaustin10@gmail.com, tel.: 0687971327; Prof. Dumoulinstraat 1, 6224 BN Maastricht; link van de Facebookpagina: https://www.facebook.com/koepelkerk
– Kerkbestuur: Armand Blanken, armand.blanken@kpnmail.nl, tel.: 0654331955, en Willem Wolters, info@willemwolters.nl, tel.: 0646705520.

Kapelaan Austin brengt graag een huis- en ziekenbezoek. Hij kan de Heilige Communie bij u thuis geven.

Parochieblad Overkoepeling
Informatie voor de Overkoepeling van de maand februari kunt u opgeven t/m 22 januari 2025. Misintenties die te laat voor de Overkoepeling worden aangeboden, kunnen wel tijdens de eucharistieviering worden voorgelezen.

Het zijn de vrijwilligers die onze geloofsgemeenschap vitaal houden. Extra handen en hoofden zijn altijd welkom. Er zijn activiteiten die veel of weinig tijd en energie vragen. Er is voor iedereen een passende kleine of grotere activiteit. Wij maken graag een afspraak.
Ons mooie kerkgebouw en haar toekomst verdient onderhoud, beheer en planning. Ook daar zijn de tijd en expertise van vrijwilligers van harte welkom. Er zijn kleine en grote klussen en activiteiten, voor elk wat wils.

Belangrijke telefoonnummers
Alarm Spoed: 112
Alarm geen spoed: 0900-8844 (Politie)
Huisartsenpost: 043 – 7500123; website: https://hapmaastricht.nl
Pastorale hulpdienst via verpleegkliniek Larisa 043-3690670
Dekenaat Maastricht-Meerssen website: https://rkmaastricht.nl