Parochieblad

Jaargang 11/12 nummer 12/01.

Het Licht van de Liefde is op aarde gekomen.
Het is tijd, dat we even stilstaan om dit licht te zien, de warmte ervan te voelen en de Bron ervan te vieren
Ik wens al mijn dierbare parochianen een Heilige en Gezegende Kerst en een Vreedzaam Nieuwjaar. Mogen de Liefde, de Vreugde en de Vrede van het Kindje Jezus in jullie harten en huizen wonen. Vergeet niet dat we dit jaar 2025, het Heilig Jaar van de Hoop, eindigen. Laten we, terwijl we Kerstmis vieren, de Heer van de Hoop aan al onze dierbaren en naasten tonen en van Kerstmis werkelijk een vreugdevolle gebeurtenis maken.
Omdat we de Kerstmissen als één grote parochiefamilie zullen vieren, mag ieder van jullie er zeker van zijn dat jullie allen herdacht worden tijdens het Heilig Misoffer en in de Liturgie van het Officie. Alle lezingen van de verschillende kerstliturgieën verkondigen hetzelfde mysterie. God geeft niet alleen leven en stort Zijn genade uit; Hij kiest er ook voor om zich bij ons aan te sluiten door één van ons te worden. Jezus komt ons leven binnen, zodat wij hetzelfde kunnen doen. Wat de omstandigheden van je leven op dit moment ook zijn: verdriet of vreugde, strijd of succes, geloof of twijfel. Jezus heeft het zelf meegemaakt en verlangt ernaar het met jou te delen. Kies voor het leven met Jezus! Laat Hem opnieuw geboren worden in je hart. Sta Hem toe jouw momenten binnen te komen en je het leven te schenken waarvoor je geschapen bent.
Ik wil al onze parochianen bedanken voor jullie inzet voor onze parochie in het afgelopen jaar. Het geven van jullie tijd, talenten en middelen aan de Heer blijft vrucht dragen voor het Koninkrijk van God.
Ik wil ook mijn dank uitspreken aan iedereen die zo hard heeft gewerkt om onze kerstvieringen werkelijk prachtig te maken. Dank aan allen die betrokken waren bij het versieren van onze kerken en het voorbereiden van de verschillende liturgieën, dit seizoen en tijdens het hele liturgische jaar. En een bijzondere dank aan de toegewijde leden van onze verschillende bedieningen, en vooral aan degenen die stil en trouw achter de schermen werken.
Misschien zou de kerstboodschap dit jaar voor ons allemaal een uitnodiging — of zelfs een uitdaging — mogen zijn om ons meer betrokken te voelen? Het gaat er niet zozeer om méér te geven; het gaat erom méér van onszelf te geven. Dat is immers wat God heeft gedaan toen Hij zich met ons en onze wereld heeft verbonden tijdens de eerste Kerstmis. Kerstmis is voor gelovigen, voor hen die geloven dat Jezus Christus, de Zoon van God, geboren is uit de Maagd Maria om ons te verzoenen met elkaar en met de Vader. Daarom is Hij gekomen. God zal ons vervullen met Zijn vrede als er in ons leven ruimte voor Hem is.
Tot slot is mijn gebed vandaag dat u, uw familie en uw huizen vervuld mogen zijn van de zegeningen van vrede, vreugde en liefde. Tegelijkertijd dank ik u allen oprecht voor uw attente gebeden, kerstgroeten en geschenken. Mogen al mijn dierbare parochianen overschaduwd worden door de krachtige en liefdevolle zegen van het Kindje Jezus.
Met mijn kerstzegeningen,
Kapelaan Austin

Kerstgedachte door het jaar.
De os en de ezel lopen langs de nieuwe appartementsgebouwen aan de Groene Loper. Elk jaar lijkt er weer eentje bij te komen. Achter de meeste ramen straalt de kerstsfeer je tegemoet. De Groene Loper is dan als een kerstboom: kleurrijke ramen als lichtjes, kerstversiering als takken. Een enkel raam blijft donker. Zijn de bewoners niet thuis of verwachten ze geen bezoek? Wat er achter de voordeur gebeurt, is privé — dat gaat ons niet aan. Of geldt dat met Kerstmis net iets minder?
Als christen laat het ons niet onverschillig dat er mensen zijn die alleen of eenzaam zijn. Denk eens aan wie je blij zou kunnen maken met een bezoekje of een kop koffie. Kerst wordt vaak groots gevierd, maar soms maken juist de kleine dingen de kerstgedachte zichtbaar. Ons kopje koffie verandert misschien niet de wereld, maar wel iets in de gast én in ons. God weet dat. Of, zoals de evangelist Mattheüs zegt: “Voor zover u dit voor één van de geringsten hebt gedaan, hebt u dat voor Mij gedaan.” (Mattheüs 25, 40–41)
Op weg naar de Koepelkerk denken de os en de ezel aan vroeger, toen ze nog over hekken sprongen. De os was toen nog een stoere stier en de ezel een bevallige ezelin. Ze kwamen ooit per ongeluk in dezelfde wei terecht, en op een koude nacht werd de kleine Stiezel geboren: een dier met van alles wat, en vooral met veel aandacht voor anderen. Alle dieren uit de buurt kwamen kijken en waren ontroerd door dit nieuwe, bijzondere leven. De boer vond het maar lastig. De buren lachten. De stier werd os, de ezelin verhuisde naar een verre wei en Stiezel belandde op de kinderboerderij. Daar hoorde niemand hem loeien of balken, maar iets ertussenin. De kinderen maakte het niets uit. Ze weten amper nog hoe een koe loeit of een ezel balkt. Het belangrijkste is of een dier lief is, en vol liefde was Stiezel zeker. De ouders stoorden zich aan het onbekende geluid en vonden Stiezel maar een raar dier. De kinderen kenden echter geen vooroordeel en hielden van wat ze zagen. Dat zou zomaar een klein kerstverhaal kunnen zijn.
De os en de ezel gaan graag naar de gastvrije Koepelkerk. Ger en zijn team ontvangen hen gastvrij en het hooi is er prima. De twee dieren denken aan alle vrijwilligers door de jaren heen. Ze kennen hen bij naam en herinneren zich hun humor. De opbouw van de kerststal gaat tegenwoordig iets minder snel, maar het blijft een feest.
Wat betekent Kerstmis vandaag? In de kerk draait het om geloof, hoop, vrede, verlossing en liefde. Thuis vaak om eten, drinken en cadeaus. Kerst is langzaam verschoven van religieus naar relaxt: een feest van sfeer, samenzijn en een soms overvolle eettafel. Waar verbondenheid vroeger een stampvolle kerk was, is het nu een woonkamer vol mensen, met een ovenschotel die nét iets te lang heeft doorgebakken. Maar ook dat is verbondenheid.
Toch is Kerst niet voor iedereen warm en vrolijk. Voor sommigen voelt het juist stil en koud. Daarom is het goed om, tussen de maaltijdgangen door, even stil te staan bij wat je hebt — en bij wie misschien iets mist.
Kerst verbindt oude en nieuwe tradities: geloof met gezelligheid, licht met liefde, dankbaarheid met daadkracht. En ja, het is ook een moment van zelfreflectie. Of je nu op een harde kerkbank zit of aan tafel met een iets te volle maag.
De os en de ezel verheugen zich op de kerstsfeer in de kerk, die gelovigen en iets minder gelovigen verbindt. Iedereen voelt zich geraakt door het wonder van de geboorte van een kind en door de symboliek van de Blijde Boodschap van vrede die de hele wereld beroert. Deze vredesboodschap is extra actueel in deze roerige tijden en aan het einde van dit Heilig Jaar of Jubeljaar met het thema “Pelgrims van Hoop”.
Veel kerkgebouwen zullen de komende jaren hun religieuze functie verliezen en naar een nieuwe bestemming zoeken. Misschien ontstaan er plekken waar ontmoeting, cultuur en geloof naast elkaar bestaan. Zoals in de Koepelkerk, waar de hekken zijn verdwenen en nu stappen worden gezet om het bijzondere gebouw en interieur te behouden binnen de pastorale zorg en diaconie van de parochiefederatie Maastricht-Oost. Wat de uitkomst in 2026 ook wordt: in de Koepelkerk moet ruimte blijven voor ontmoeting tussen God en mensen — een “wij”-plek in een “ik”-wereld. Voor die presentie is niet per se een sacrale ruimte nodig, maar wel mensen die zich onbevooroordeeld laten inspireren door God, door het gebouw of door elkaar. Als we dat kunnen vasthouden, zijn we werkelijk hoopvol onderweg. Dan leeft de kerstgedachte het hele jaar door.
Willem Wolters.

Cees de Wit is 94 jaar oud geworden. Tot op hoge leeftijd bleef hij actief als architect. Vanaf 1960 ontwierp hij als zelfstandig architect vele gebouwen en woningen in en rond Maastricht. Hij was ook een trouwe parochiaan van de Koepelkerk. Zijn vriendelijkheid en de prachtige verlichting in de kapel blijven een waardevolle herinnering aan deze bijzondere en talentvolle man. In een drukke eucharistieviering, die met prachtige zang en muziekj werd opgeluisterd, hebben we afscheid van hem genomen.
De Koepelkerk wenst zijn vrouw Riet, de kinderen en kleinkinderen veel sterkte.

Eucharistievieringen in de Koepelkerk, december 2025

07 december, 10.30 uur in de Dagkapel
• Celebrant: emeritus pastor F. Delahaye
• Misintenties: overleden parochianen in de laatste twaalf maanden
• Muziek: cantor Eric Habets, organist Ton Vennix.
Na afloop koffie achter in de kerk.

Door celebrant gehouden preek:
De wolf  is weer terug in Nederland. Hij  jaagt op schapen en herten. Ook mensen worden soms door hem gebeten. Sinds het sprookje van Roodkapje is hij voor ons de bóze wolf, een bloeddorstige vijand.
De mens heeft die wolf, zo’n 1600 jaar geleden ook al getemd. Tot een hond die waakt over het erf en die de slee voor hem trekt. Hij is zelfs een huisgenoot geworden, een viervoetige vriend. Voor veel mensen is hij een dier om van te houden.
Het volk van de Joden was een nomadenvolk, dat met hun kuddes rondzwierf. Hyena’s en wolven vormden een gevaar. Een herder had enkel een stok en een slinger om zich te verdedigen. Voor een veilige nacht waren er her en der omheinde plekken ingericht voor de kudden. De herder sliep daar bij hen. Schaapshonden worden pas eeuwen later ontwikkeld. De schaapshond is ook een getemde wolf. Wat Jesaja droomt wordt dan werkelijkheid. De wolf en het lam liggen samen in de wei. De mens heeft een natuurlijke vijand tot vriend gemaakt. Voor Jesaja is de wolf het symbool van een nog verwoestender vijand. De koningen van Assur en Babel die Israël belaagden.
De mens kan ook zelf voor de andere mens een wolf zijn. “Homo homini lupus” zei de Romeinse schrijver Plautus al. We zien ze ook nu. Poetin ook en andere dictators gaan bloeddorstig te keer. We zien het in Oekraïne, Gaza en Sudan. Ook in ons eigen land  schieten mensen op elkaar of steken met messen. Uit wraak of woede, uit angst. Het ontbreekt ons aan een collectieve droom van het lam en de wolf samen in een huis. De 80 miljard mensen van deze aarde hebben ieder hun eigen privédroom en de belangen daarvan botsen soms met elkaar. De droom van alle volken in vrede, van Fratelli tutti zoals paus Franciscus in zijn mooie encycliek beschrijft, van mensen die elkaar het bestaan gunnen en ook de bereidheid om daar iets voor over te hebben heerst niet genoeg. En waar het visioen ontbreekt, verwildert de mens zegt onze bijbel. Daar gaat de wet van de jungle weer heersen. De wet van ieder voor zich.
Gelukkig zien we ook dat het visioen van een betere wereld bij veel mensen wel nog leeft. Je ziet het in een brede bereidheid om “nee” te zeggen tegen de agressie van Rusland in Oekraïne, de agressie van Israël in Gaza. Je ziet het ook bij veel jonge mensen die “nee” zeggen tegen de plundering van onze aarde, tegen het kappen van regenwoud, het vervuilen van ons leefklimaat.
Ja, een visioen van een betere wereld kan dingen veranderen.
Dat visioen levend houden doen we ook elk jaar in de advent. Jesaja ziet het al voor zich, de wolf en het lam samen in de wei, de berin die graast met de koe, een kind dat speelt bij het nest van de adder. We moeten die droom bewaren in ons hart, want vrede begint met een droom.
Maar die droom wáár maken vraagt ook verandering, ommekeer en goede wil. Johannes vraagt erom in het evangelie vandaag. De weg bereiden voor de Heer noemt hij dat. We zijn niet vanzélf kinderen van God, omdat we katholiek zijn of kinderen van Abraham. Zoals de Farizeeën en de Sadduceeën dachten, maar intussen zaten zij Jezus wel het meest dwars.
We hebben allemaal wel iets van allebei, van het lam en de wolf. Maar wie van die twee je het meeste voedt in je zelf zal het sterkste worden. We moeten het lam in ons voeden en de wolf in ons zien te temmen. We moeten Gods beeld in ons de ruimte geven. Dan komt Hij ook in ons aan het licht. Zoals hij aan het licht kwam in Jezus, het Lam van God, in wie God mens kon worden.
De wereld zal nog wel wat blijven doorvechten. Maar laten we intussen met Jesaja en Jezus en met alle mensen van goede wil blijven dromen en zingen van die andere wereld.
Amen.

14 december, 10.30 uur in de Dagkapel
• Celebrant: kapelaan Austin
• Misintenties: een communicant, zieke mede- en oud-parochianen
• Muziek: cantor Eric Habets en organist Ton Vennix

21 december, 10.30 uur in de Dagkapel
• Celebrant, kapelaan Austin
• Misintenties: gezinnen, zieke mede- en oud-parochianen
• Muziek: samenzang.

Door celebrant gehouden preek:
In de eerste lezing horen we over koning Achaz die leeft in een tijd van oorlog en dreiging, bang voor vijandige legers en bezig met politieke strategieën om zichzelf te redden. De profeet Jesaja zegt hem dat hij God om een teken mag vragen, maar Achaz weigert; hij klinkt vroom, maar diep van binnen vertrouwt hij meer op zijn eigen plannen dan op God.
En dan doet God iets verrassends: Hij geeft zélf een teken – een jonge vrouw zal een zoon baren en hem de naam Immanuel geven, God met ons. Geen machtig leger, geen groot spektakel, maar een kind; God kiest het kleine en kwetsbare om zijn trouw en nabijheid te tonen, juist in een tijd van angst.
In de tweede lezing vat Paulus in enkele zinnen het hart van het evangelie samen: het gaat om het evangelie van God, lang geleden aangekondigd door de profeten, nu werkelijkheid geworden in Jezus Christus, de Zoon van David en de Zoon van God. De oude belofte uit Jesaja krijgt een gezicht en een naam; de Immanuel uit de profetie is niemand anders dan Jezus, die komt om ons te redden en ons binnen te brengen in Gods genade.
Paulus spreekt over “gehoorzaamheid van het geloof”: niet een slaafse gehoorzaamheid, maar de keuze om te vertrouwen op Gods woord, ook wanneer het niet past in onze berekeningen. Zoals Achaz zich vastklampt aan machtige bondgenoten, zo klampen wij ons vaak vast aan eigen controle, succes, geld, imago, in plaats van ons toe te vertrouwen aan God die met ons wil zijn.
In het evangelie ontmoeten we Jozef, een rechtvaardige man die voor een onmogelijke situatie lijkt te staan: Maria, zijn verloofde, is zwanger, en hij weet niet hoe verder. Hij kiest eerst voor een stille oplossing om haar niet te schande te maken, maar in de nacht krijgt hij een droom: “Wees niet bang Maria tot u te nemen… wat in haar verwekt is, komt van de heilige Geest.”
Jozef krijgt ook een opdracht: hij moet het kind de naam Jezus geven – God redt – en Matteüs legt uit dat dit is ter vervulling van het woord van Jesaja: Immanuel, God met ons. Waar Achaz het teken van God afwees, aanvaardt Jozef het teken, hoe onbegrijpelijk ook; hij laat zijn angst los en kiest voor vertrouwen, voor de gehoorzaamheid van het geloof waarvan Paulus spreekt.
Deze lezingen brengen ons vlak voor Kerst tot een heel concrete vraag: waar zoek ik houvast als het moeilijk wordt – bij mijn eigen plannen of bij God die met mij wil zijn? Misschien herkennen velen zich eerder in Achaz dan in Jozef: de neiging om alles zelf te willen beheersen, om geen risico’s te nemen met God, om geen echt “teken” te durven vragen omdat dat ons uit onze veilige kring kan halen.
Toch laat God ook vandaag dezelfde uitnodiging klinken. Hij komt niet in macht en geweld, maar in de kwetsbaarheid van een kind, in de eenvoud van het evangelie, in de stilte van het gebed.
Hij laat zich zien in kleine daden van liefde, in mensen die in de hardheid van de wereld tóch zacht blijven, in wie vergeven, delen, luisteren. De kerststal – thuis of in de kerk – is dan meer dan een mooie versiering: het is een zichtbaar teken dat Immanuel, God-met-ons, geen idee is maar een levende aanwezigheid. Als wij bij die stal knielen, zoals herders en wijzen, mogen wij in stilte zeggen: “Heer Jezus, wees God-met-mij, in mijn angst, mijn gezin, mijn werk, mijn keuzes.”
Op deze vierde zondag van de Advent kun je de gelovigen uitnodigen tot één concrete stap: Kies in deze laatste dagen vóór Kerst één situatie waarin je, zoals Jozef, bewust “ja” wilt zeggen tegen Gods weg, ook al begrijp je alles niet.
Neem elke dag even de tijd om in stilte voor de kerststal of een kruisbeeld te staan en het ene woord te bidden: “Immanuel – God met ons.” Dan wordt Kerstmis niet alleen een feest van licht en gezelligheid, maar een echte ontmoeting met Jezus, de Immanuel, die vandaag opnieuw geboren wil worden in het hart van ieder van ons.
Amen.

Er is dit jaar geen expositie van bijzondere kerstallen in de Koepelkerk.

24 december, woensdag, Kerstavond en Nachtmis om 20.00 uur in de kerk
• Celebrant: kapelaan Austin
• Misintenties: zieke mede- en oud-parochianen
• Muziek: kerstliederen door zangpedagoge Ellie Stalmeijer en leerlingen.

Door celebrant gehouden preek:
“Vreest niet, Ik verkondig u een vreugdevolle boodschap.”
Beste medegelovigen, wij vieren het feest, dat veel mensen het meeste aanspreekt: de geboorte van onze Heer Jezus Christus. Het is Kerstmis. Groot feest, de geboorte van Onze Heer Jezus Christus, de redder. Vandaag vieren we de geboorte van Jezus Christus, de Licht van de Wereld. In een wereld vol duisternis, angst en onzekerheid, brengt Jezus hoop.
De geboorte van Jezus is een moment van grote hoop. Hij is de Redder, de Verlosser, de Licht van de wereld. Hij brengt hoop in de duisternis, hoop in de pijn, hoop in de onzekerheid. In de kerstnacht, in de stal van Bethlehem, werd Jezus geboren. Een kind, een baby, een redder. Een hoop voor de wereld. De engelen zongen: “Ere zij God in de hoogste hemel, en vrede op aarde aan de mensen die Hij liefheeft.”
Jezus is de hoop van de wereld. Hij is de enige die ons kan redden van de duisternis en ons kan brengen in het licht. Hij is de weg, de waarheid en het leven. Door de geboorte van Jezus mogen wij samen met elkaar de Heilige Eucharistie vieren. Kerstmis is Gods speciale geschenk aan de mensheid en in het bijzonder aan ieder van ons. Het is de dag waarop we de geboorte vieren van Jezus, onze God wordt mens, die in de wereld kwam om ons te redden. Hij werd geboren in totale armoede en in de meest eenvoudige stal, maar toch in gehoorzaamheid aan God, opdat hij Gods koninkrijk op aarde mag komen brengen.
Vandaag wordt de kerstboodschap van vreugde verkondigd aan de hele wereld. Ik neem aan, dat wij allemaal weten, dat God in Jezus Christus in de wereld is gekomen om ons te verlossen van het kwaad, en ons op te roepen mee te bouwen aan een nieuwe en betere wereld voor iedereen.
We nemen onszelf met al onze vragen mee naar deze nacht. We nemen onszelf mee, ook met dat diepe verlangen in ons. Dat verlangen naar licht, naar geborgenheid, naar vreugde zonder einde. We komen samen rondom dat verhaal van die wonderlijke geboorte. God wordt mens, niet in een paleis, niet in een herberg, maar in een stal. De koning van de wereld is geboren in de stal, toch Hij is Zoon van God.
Als iemand jarig is, krijgt de jarige een cadeau. Het cadeau krijgen de kinderen van hun ouders, vrienden. Maar door de geboorte van Christus, krijgen wij een nieuw fantastisch cadeau. Het is het Cadeau van God zelf in ons midden. Dat moet ons kerstfeest zijn. Een feest van vreugde en dankbaarheid omdat God er wil zijn voor ons. ‘Wees niet bevreesd’, zegt de engel tegen de herders. Dat zei de engel vorige zondag ook tegen Jozef, de bruidegom van Maria. Maar vandaag zei de engel tegen de herders: ‘Wees niet bevreesd. `Heden is u een Redder geboren’. De Redder die ons verlost van het kwaad, van egoïsme, van vertwijfeling en wanhoop. De Redder die liefde en vrede brengt in ons leven. Dat doet Hij niet vanuit een paleis vol macht, maar vanuit een kribbe in een stal, want Hij is niet uit op macht en heerschappij, maar op barmhartigheid, op eenvoud, op aandacht voor iedereen, op liefde en vrede. 
Dat horen wij in de eerste lezing van vandaag, dat mensen in donkere tijd een licht zien, een licht dat straalt in de duisternis. Dat licht brengt vreugde en vrede voor iedereen. Dat licht zal mensen bevrijden van slavernij. Wie is het licht? Het licht is Jezus Christus. Hij is geboren voor ons. Wij zijn mensen , die deze Kerstmis samen komen naar de kerk, wij hebben het licht in de stal gezien. Wij ontvangen het licht door het ontvangen van de communie. Dat licht komt naar ons toe. Dat licht moet stralen in ons leven en wij kunnen ook dat licht aan anderen doorgeven.
Dat doen wij in deze tijd voor de zieken en eenzame mensen. Jezus geeft ons liefde en innerlijke vrede, Hij schenkt ons vertrouwen om altijd weer naar buiten te komen om zijn liefde uit te dragen voor arm en rijk, jong en oud, ziek en gezond. Niemand heeft God ooit gezien, maar Jezus heeft ons Hem wel leren kennen, en dat vieren we op deze Kerstdag. Zoals Jezus kunnen wij ook anderen vrede geven en liefde delen met elkaar. Door hoop en vertrouwen in Jezus kunnen ook wij ons inzetten voor een betere wereld. Een wereld van vrede en gerechtigheid, een wereld waar liefde en geborgenheid duidelijk aanwezig zijn. Een wereld waar ook wijzelf van kunnen genieten, want God blijft altijd bij en met ons . En dat is het heerlijkste kerstcadeau dat we ons kunnen indenken. Amen.
Ik wens u allen een Zalige Kerstmis.

25 december, donderdag, Hoogfeest van Kerstmis, 10.30 uur in de kerk
• Celebrant: kapelaan Austin
• Misintenties: zieke mede- en oud-parochianen
• Muziek: MOSA VOCE: Roger Deckers, bariton, en Eva Kerloc’h, piano.

Door celebrant gehouden preek:
Druk, druk, druk? Zo hoor ik van de meeste mensen die ik de laatste dagen gesproken heb. Misschien was u zelf ook druk in de dagen voor het kerstfeest; in overvolle winkels en door drukke winkelstraten heen probeerden we allemaal alles op tijd binnen te krijgen.
Dat is ook wel een moeilijkheid voor velen: we zijn zo druk, alles is zo vol, dan ren je van de ene afspraak naar de andere en is er weinig tijd om stil te staan, je ergens meer in te verdiepen, en dan is er ook niet voldoende tijd om er voor elkaar te kunnen zijn.
En dan is het Kerstmis, tijd voor bezinning, tijd voor elkaar. “Licht schijnt in de duisternis.” Kerstmis is en blijft een bijzondere dag; het kan zijn dat de betekenis van dit feest aan velen voorbijgaat, toch zijn er in onze dorpen tal van mooie initiatieven die de geest van het kerstfeest uitdragen en mensen die daarin willen delen.
Verschillende kerstvieringen van verschillende groepen, met name Ze Actief, Huiskamer, KBO enz. Dit jaar deden veel kinderen gisterenavond mee met het kerstspel in de parochie van OLV Lourdeskerk Wittevrouwenveld. En er zijn ook mensen die het niet zo gemakkelijk hebben met Kerstmis, dat merkte ik gisteren toen ik mensen de communie rondgebracht. Maar ik hoorde van de mensen dat ze vandaag naar de kinderen of andere familie gaan om Kerstmis te vieren. Een mooi gebaar in hun donkere dagen. mensen hebben geen tijd voor hun zelf. Ze moeten kerstverlichting moeten klaarmaken, gebak moet klaarmaken, kerststal moet klaarmaken enzovoort.
Ik hoop dat de vreugde om de geboorte van Gods Zoon, die wij vieren, en de sfeer van het kerstfeest ons mag inspireren om bij te dragen aan een wereld waarin iets meer vrede is en verdraagzaamheid, iets meer geloof, hoop en liefde, en tijd en aandacht voor elkaar, een wereld waarin eindelijk de wapens zullen zwijgen en de mooie menselijke waarden overwinnen.
In die geest wens ik u nogmaals een zalig en gezegend Kerstmis! Wat maakt ons leven waardevol en mooi? Wat voor licht mag er over ons leven schijnen? Wat is dat licht? Waar doe je het voor, waar leef je voor? Wat is belangrijk voor je?
Het antwoord op sommige van die vragen hebben we misschien al duidelijk voor ogen, en andere antwoorden vinden we door een zoektocht die misschien ons hele leven duurt. Door onze openheid voor wat ons leven kan verrijken, zullen we op die zoektocht met Gods hulp steeds weer nieuwe ontdekkingen doen.
In het kerstverhaal zijn het de wijzen uit het oosten die het beeld zijn van mensen die zoeken en geestelijk worden verrijkt: de wijzen zagen een licht, het licht van de ster, en vonden na een lange tocht dit Kind. Dat verbeeldt een kernwaarde van ons leven, want door op weg te gaan, te zoeken en te bezinnen, worden we wijzer en kunnen we onderscheiden welke prioriteiten we zouden willen stellen, wat we voorrang willen geven, wat ons leven nieuwe glans geeft.
Die vraag komt op deze morgen vanuit het evangelie op ons af. We hoorden niet het aloude kerstverhaal, dat vannacht in de nachtmis klonk. Nu klinken deze woorden: “Het licht schijnt in de duisternis.” Stel dat je wordt overvallen door de duisternis in een donker bos. Wat een opluchting is het dan als je op een gegeven moment in de verte ergens wat licht ziet schijnen. Om de waarde van het licht te kennen, moet je weten wat duisternis is.
Wat is mijn, uw duisternis? Welk licht kan daarin schijnen? Kerstmis wil zeggen dat zo’n licht er altijd voor ons is. We zijn nooit alleen, zelfs niet in onze eenzaamheid. “Het ware licht, dat iedere mens verlicht, kwam in de wereld.”
En toen kwam de inspiratie die hij uitdrukte in een lied, “Kindly Light”, dat nog steeds veel wordt gezongen: “Leid, vriendelijk Licht, mij als een trouwe wacht, leid Gij mij voort!” Ik ben ver van huis en donker is de nacht, leid Gij mij voort! “Zelfs als de toekomst mij verborgen houdt, licht ik stap voor stap mij met uw schijnsel bij.” Een licht dat gezocht moet worden. Het Kind van Bethlehem, dat in de Kerstnacht is geboren, wordt in het evangelie van deze morgen het “ware Licht” genoemd, toch werd Hij alleen gevonden door de paar mensen die Hem zochten: de herders, de wijzen, want Hij werd verborgen geboren in een uithoek van het Romeinse Rijk, tussen de dieren, in een stal in Bethlehem, buiten het stadje op de velden.
Dat is de boodschap van deze dag: zoek het licht dat je levensweg kan verlichten, je zult dat Licht vinden door het te zoeken, want de mooie, goede en belangrijke dingen zijn vaak verborgen en vragen aandacht en bezinning. Het is een klein Kind dat ons uitnodigt. Hij is geen schijnwerper waar je niet omheen kunt en die je verblindt, maar een zacht en vriendelijk licht dat je leven een nieuwe gloed geeft; als je zoekt, zul je vinden… Zalig Kerstmis!

De Pastoor, de Kapelaan, het bestuur en de vrijwilligers wensen alle parochianen en bezoekers van de Koepelkerk een Zalige Kerstmis en gezond 2026.

26 december, vrijdag, Tweede Kerstdag, geen H. Mis in Koepelkerk, wel in O.L.V. van Lourdeskerk, 10.30 uur

28 december, zondag H. Familie, 10.30 uur in de Dagkapel
• Celebrant: kapelaan Austin
• Misintenties: eenzame mensen, zieke mede- en oud-parochianen
• Muziek: stille H. Mis.

Door celebrant gehouden preek:
Op de laatste zondag van het jaar vieren we het feest van de Heilige Familie. We zijn hier bijeen om alle leden van onze eigen families op het altaar aan te bieden voor Gods zegen. Dit feest herinnert ons eraan dat we deel uitmaken van een menselijke familie en tegelijkertijd tot Gods familie, de Kerk, behoren. In beide families hebben we voorrechten en verantwoordelijkheden. In beide werken we samen aan ons heil – als vrouwen, mannen en kinderen die in liefde en vrede leven en werken. Laten we daarom ons best doen om het leven voor de andere leden van onze familie aangenaam te maken en laten we daar vandaag opnieuw mee beginnen.
De heilige Johannes Paulus II schreef prachtig in zijn brief aan gezinnen: “De Heilige Familie is het begin van talloze andere heilige gezinnen.”
Vandaag vieren we het feest van de Heilige Familie van Jezus, Maria en Jozef – een feest dat ons eraan herinnert dat God zelf ervoor koos om in de menselijke conditie te treden, niet in afzondering, niet als een eenzame wijze of heerser, maar in de omhelzing van een gezin. In Nazareth werd heiligheid niet beleefd door grootse gebaren, maar door de stille trouw van dagelijkse liefde.
De Heilige Familie staat als voorbeeld en spiegel voor alle christelijke gezinnen en roept ons op om het katholieke leven niet in abstractie te beleven, maar in de gewone ritmes van het gezin. De Schrift vertelt ons weinig over de heilige Jozef, maar wat ze wel zegt is krachtig: hij was een “rechtvaardig man”. Rechtvaardig zijn in de Bijbelse zin betekent meer dan eerlijk of wetsgetrouw zijn – het betekent leven in een juiste relatie met God. Jozef was een man van geloof, integriteit en diepe gehoorzaamheid. Zijn rechtvaardigheid kwam niet tot uiting in woorden, maar in daden – stille, standvastige, beschermende liefde.
In het evangelie van vandaag horen we hoe Jozef zijn gezin beschermt tegen de woede van Herodes, door Maria en het kindje Jezus mee te nemen en naar Egypte te vluchten. Het was een reis vol angst, onzekerheid en ontberingen. Toch gehoorzaamde Jozef zonder aarzeling de boodschap van de engel.
Hij wist de bestemming niet, maar vertrouwde op de goddelijke voorzienigheid. Zijn moed leert ons dat authentiek vaderschap en leiderschap niet geworteld zijn in controle, maar in geloof.
Onze lezingen van vandaag herinneren ons aan de waardigheid en heiligheid van het gezin. Het gezin is de ‘huiskerk’, zoals het Tweede Vaticaans Concilie ons vertelt – een plek waar geloof wordt onderwezen, deugd wordt gevormd en liefde wordt geleerd. Tegenwoordig bestaan ​​gezinnen in vele vormen en omstandigheden. Toch is elk gezin, ongeacht de samenstelling, geroepen om een ​​school van liefde, bescherming en vergeving te zijn. Net als een moedervogel die haar jongen beschermt, moet het gezin een toevluchtsoord zijn dat het leven koestert totdat het klaar is om uit te vliegen.
Elk lid heeft een rol. De woorden van Paulus – vaak verkeerd begrepen – nodigen ons uit tot wederzijdse liefde en eerbied: “Vrouwen, wees onderdanig aan uw echtgenoten, zoals het betaamt in de Heer. Mannen, heb uw vrouwen lief en vermijd elke bitterheid jegens hen.” Dit gaat niet over overheersing, maar over navolging – het navolgen van Christus die de Kerk liefhad en Zijn leven voor haar gaf. Ware liefde, zoals Johannes Paulus II leerde, is zelfopoffering. Echtgenoten heiligen elkaar door zichzelf volledig te geven, door elkaar op te bouwen in geloof, geduld en tederheid.
De Tien Geboden gebieden ons “uw vader en moeder te eren”. Dit gebod strekt zich uit over de hele levensloop. Als kinderen zijn we afhankelijk van de liefde en begeleiding van onze ouders. Als volwassenen zijn we geroepen om voor hen te zorgen met diezelfde tederheid wanneer ouderdom of ziekte hen verzwakt.
Het leven is cyclisch. De handen die ons als baby’s hebben gedragen, zullen op een dag onze handen nodig hebben om hen te ondersteunen. Sirach herinnert ons er vandaag aan: “Mijn zoon, zorg voor je vader als hij oud is… zelfs als hij zijn verstand verliest, wees dan attent voor hem.” Zulke liefde weerspiegelt de liefde van Christus, die aan het kruis Zijn moeder toevertrouwde aan de zorg van Zijn geliefde discipel. Onze ouders eren is niet slechts een plicht – het is een daad van dankbaarheid die het gebod van liefde levend houdt van generatie op generatie.
De Heilige Familie van Nazareth biedt ons meer dan een portret – zij biedt ons een pad. Leven zoals zij is leven in eenvoud, trouw en vreugde. Elkaar steunen, beschermen en dienen. Liefhebben zonder de kosten te tellen. Als we hun voorbeeld onze gezinnen laten vormgeven – als vaders liefhebben zoals Jozef, als moeders koesteren zoals Maria, als kinderen opgroeien in gehoorzaamheid en genade zoals Jezus – dan worden onze eigen gezinnen heilige grond. Ze worden kleine Nazareners, verborgen maar stralend van goddelijke liefde.
Kunnen we ons voorstellen hoe de wereld eruit zou zien als elk huis zelfs maar een fractie van de heiligheid van Nazareth zou weerspiegelen? Een wereld waarin elk gezin een plek van gebed, vergeving en geloof was – een wereld waarin liefde eerst aan de eettafel werd geleerd en vervolgens in de openbare ruimte werd uitgedragen.
Dat is onze roeping. Dat is onze hoop. Mogen Jezus, Maria en Jozef voor ons bemiddelen, opdat onze gezinnen een afspiegeling mogen zijn van de hunne en heiligdommen van liefde en geloof mogen worden te midden van een vermoeide wereld.
Amen.        

Eucharistievieringen in de Koepelkerk, januari 2026:

1 januari 2026, donderdag, geen H. Mis in Koepelkerk; wel H. Mis in de O.L.V. van Lourdeskerk, 10.30 uur, daarna nieuwjaarsreceptie

4 januari, zondag, Openbaring des Heren, 10.30 uur in de kapel
• Celebrant: Kapelaan Austin
• Misintenties: zieke mede- en oud-parochianen; overleden parochianen in de laatste 12 maanden
• Muziek: cantor Eric Habets en organist Ton Vennix.

11 januari, tweede zondag door het jaar, 10.30 uur in de kapel
• Celebrant: emeritus Deken L. Kleinen
• Misintenties: jaardienst Paddy Bertram-Rijken en zieke mede- en oud-parochianen
• Muziek: orgelmuziek Ton Vennix.

18 januari, derde zondag door het jaar, 10.30 uur in de kapel
• Celebrant: Kapelaan Austin
• Misintenties: zieke mede- en oud-parochianen
• Muziek: cantor Eric Habets en Ton Vennix.

25 januari, vierde zondag door het jaar, H. Joannes Bosco, 10.30 uur in de kapel
• Celebrant: emeritus Deken L. Kleinen
• Misintenties: jaardienst Peter van den Hove, zieke mede- en oud-parochianen
• Muziek: stille H. Mis.

1 februari, vijfde zondag door het jaar, 10.30 uur in de kapel

Actuele informatie.
o Elke donderdagmiddag om 14.30 uur: eucharistieviering Maria Gebedsgroep in de Dagkapel.
o Elke zaterdagmorgen vanaf 8.00 uur Tewahedo Eritrese Orthodoxe Kerk. 
o Iedere eerste dinsdagmiddag van de maand klassieke muziek in de Dagkapel; aanvang om 15.30 uur.

Algemene informatie over de parochies Joannes Bosco en H. Hart van Jezus
– Kapelaan Austin, e-mail: arockiaaustin10@gmail.com, tel.: 0687971327;  Prof. Dumoulinstraat 1, 6224 BN Maastricht; link van de Facebookpagina:
https://www.facebook.com/koepelkerk
– Kerkbestuur: Armand Blanken, armand.blanken@kpnmail.nl, tel.: 0654331955, en Willem Wolters,  info@willemwolters.nl, tel.: 0646705520.
Kapelaan Austin brengt graag een huis- en ziekenbezoek. Hij kan de Heilige Communie bij u thuis geven.

Parochieblad Overkoepeling
Informatie voor de Overkoepeling van de maanden februari kunt u opgeven t/m 22 januari 2026. Misintenties die te laat voor de Overkoepeling worden aangeboden, kunnen wel tijdens de eucharistieviering worden voorgelezen.

Het zijn de vrijwilligers die onze geloofsgemeenschap vitaal houden. Extra handen en hoofden zijn altijd welkom. Er zijn activiteiten die veel of weinig tijd en energie vragen. Er is voor iedereen een passende kleine of grotere activiteit.
Ons mooie kerkgebouw en haar toekomst verdient onderhoud, beheer en planning. Ook daar zijn de tijd en expertise van vrijwilligers van harte welkom. Er zijn kleine en grote klussen en activiteiten, voor elk wat wils. Het kerkbestuur maakt graag een afspraak.

Belangrijke telefoonnummers
Alarm Spoed: 112 
Alarm geen spoed: 0900-8844 (Politie)
Huisartsenpost: 043 – 7500123;  website: https://hapmaastricht.nl 
Pastorale hulpdienst via verpleegkliniek Larisa 043-3690670
Dekenaat Maastricht-Meerssen website: https://rkmaastricht.nl