Parochieblad

Jaargang 11 nummer 07/08.

29 juni, zondag, HH. Petrus en Paulus, apostelen; 10.30 uur in de Dagkapel

  • Celebrant: kapelaan Austin
  • Misintenties: zieke mede- en oud-parochianen
  • Muziek: stille H. Mis.

Door celebrant gehouden preek:
Mijn dierbare broeders en zusters in de Heer, op deze dertiende zondag door het jaar viert de Heilige Moederkerk het Hoogfeest van de Heilige Petrus en Paulus, twee torenhoge pijlers waarop het fundament van ons geloof rust. We hebben veel van ons christelijk erfgoed te danken aan deze grote apostelen, die het Evangelie van Christus tot aan de uiteinden der aarde brachten. Hun hartstochtelijke liefde voor Jezus Christus bracht hen ertoe hun leven te offeren voor het Evangelie.
De Heilige Petrus en Paulus worden terecht geëerd als de patroonheiligen van Rome. Petrus werd door Christus geroepen om de rots te zijn waarop de Kerk gebouwd zou worden, de bewaker van het geloof en de garant voor de integriteit van de boodschap die Christus aan de apostelen en de wereld toevertrouwde. Menselijkerwijs gesproken leek deze rol misschien niet geschikt voor een eenvoudige, ongeschoolde visser uit Galilea. Toch oordeelt de Heer niet naar menselijke maatstaven. Hij ziet het hart, het potentieel en de reis van ieder mens. Hij koos Petrus vanwege zijn diepe geloof en zijn vermogen tot liefde.
Paulus daarentegen werd gekozen als een instrument van goddelijke genade om het Evangelie aan de heidenen te brengen. Zijn missie was om de Kerk buiten de grenzen van Israël te vestigen en de boodschap van verlossing naar de volken te brengen. Terwijl we nadenken over het voorbeeldige leven van de heiligen Petrus en Paulus, bidden we om  genade om trouw te blijven aan de unieke roeping die ieder van ons heeft ontvangen, net als zij.
De evangeliepassage van vandaag is de eerste van de drie keren dat Jezus zijn lijden, dood en opstanding voorspelde. Het bestaat uit twee delen: de messiaanse belijdenis van Petrus en de voorspelling van zijn lijden door Jezus als Christus, onze Heer en Redder. Het evangelie van vandaag legt de basis van ons geloof uit als de aanvaarding van Jezus als de Christus, onze Heer en Redder.
Het vertelt ons ook dat Christus Jezus onze Redder werd door zijn lijden, dood en opstanding. Deze beroemde geloofsbelijdenis van Petrus vond plaats in Caesarea Filippi, tegenwoordig Banias geheten, veertig kilometer ten noordoosten van het Meer van Galilea. Jezus besefte dat als zijn discipelen niet wisten wie hij werkelijk was, zijn hele bediening, lijden, dood en opstanding nutteloos zouden zijn.
Daarom besloot hij een vraag in twee delen te stellen. 1) “Wie zeggen de mensen dat de Mensenzoon is?” 2) “Maar wie zeggen jullie dat ik ben?” Hun antwoord op de eerste vraag was: “Sommigen zeggen Johannes de Doper, anderen Elia, weer anderen Jeremia of een van de profeten.” Petrus bood aan om de tweede vraag te beantwoorden en zei: “U bent de Christus (Messias), de Zoon van de levende God.
De heiligen Petrus en Paulus zijn twee van de belangrijkste figuren in de geschiedenis van de Kerk. Ze waren leiders die de boodschap van Jezus verspreidden en hielpen bij de opbouw van de vroegchristelijke gemeenschap. Beiden worden herdacht als apostelen die hun leven gaven voor hun geloof. De Kerk viert hen samen vanwege hun diepe verbondenheid in de verspreiding van het evangelie.
Petrus was een van de twaalf apostelen die door Jezus waren uitgekozen. Hij werd de leider van de apostelen en staat bekend als de eerste paus. Jezus noemde Petrus “de rots” waarop Hij Zijn Kerk zou bouwen. Petrus’ rol was om de vroege christenen te leiden en te versterken. Paulus was niet een van de twaalf apostelen, maar hij werd een belangrijke leider. Aanvankelijk vervolgde Paulus christenen, maar hij had een krachtige ervaring met Jezus en werd een gelovige.
Paulus reisde ver en predikte tot mensen die nog nooit van Jezus hadden gehoord. Hij schreef brieven die de leer van de Kerk hielpen uitleggen. Petrus en Paulus stierven beiden in Rome als martelaren. Ze gaven hun leven om Jezus te volgen. De Kerk viert hun feestdag op 29 juni om hun werk en offers te eren. Hun verhalen tonen de moed en het geloof die de Kerk hebben opgebouwd.
DE HEILIGE PETRUS EN PAULUS: GETUIGEN VAN HET GELOOF
Zowel Petrus als Paulus gaven hun leven voor Jezus. Ze stierven de marteldood in Rome tijdens de heerschappij van keizer Nero. Hun dood toonde hun toewijding aan de verspreiding van het evangelie, zelfs in gevaarlijke situaties. De Kerk eert hen als helden van het geloof.
Petrus werd gekruisigd, maar hij vroeg om ondersteboven gekruisigd te worden. Hij zei dat hij niet waardig was om op dezelfde manier te sterven als Jezus. Paulus, als Romeins staatsburger, werd niet gekruisigd. In plaats daarvan werd hij onthoofd. Deze gebeurtenissen vonden waarschijnlijk rond dezelfde tijd plaats, waardoor hun offers een gedeelde getuigenis vormen.
De Kerk viert hun feestdag op 29 juni. Deze datum herinnert ons aan hun martelaarschap en hun werk om de Kerk te bouwen. Het wordt al eeuwenlang gevierd als een dag om hun leven en hun getuigenis van Christus te eren. De Heilige Petrus en Paulus zijn ook beschermheiligen van vele groepen. Petrus is de beschermheilige van het pausdom, vissers en bouwers. Paulus is de beschermheilige van missionarissen, schrijvers en theologen. Hun beschermheerschap weerspiegelt hun rol in de Kerk en hun blijvende invloed.
Het feest van de Heiligen Petrus en Paulus is een herinnering aan eenheid. Hoewel ze verschillende missies hadden, werkten ze samen aan hetzelfde doel: de boodschap van Jezus verspreiden. Hun feestdag moedigt ons aan om verenigd te blijven als één Kerk en het evangelie met anderen te blijven delen. Door hun martelaarschap lieten Petrus en Paulus zien dat geloof in Jezus alles waard is. Ze inspireren ons om moedig te zijn in ons geloof en standvastig te blijven, zelfs als het moeilijk is.
Amen.

Het grootste christelijke feest van Nederland
De Heiligdomsvaart 2025 werd op 22 juni afgesloten met een avondprocessie en een lichtschouwspel op het Vrijthof. Iedereen kon de prachtige beelden zelf op straat of op de televisie zien. Het was nog mooier voor de mensen die aan de processies op 15 en 22 juni deelnamen. De organisatie is zeer tevreden met de 100.000 bezoekers. In Maastricht wordt gezegd dat dit het grootste christelijke feest van Nederland is.
Heiligdomsvaart betekent letterlijk: een bedevaart naar heiligdommen. Dan worden de relieken van de vele heiligen die in Maastricht bewaard worden, getoond. Sint-Servaas is de belangrijkste van deze heiligen en zijn schrijn of Noodkist uit de elfde eeuw is het grootste en mooiste reliek. De 56ste Heiligdomsvaart is nu veel meer dan dat. Het is een religieus en cultureel festival dat mensen met elkaar wil verbinden. Het thema van 2025 verwijst daar nadrukkelijk naar: ‘Wees een bruggenbouwer’.
Al meer dan 630 jaar wordt de Heiligdomsvaart in Maastricht gehouden. De oorsprong ligt in de bedevaarten naar het graf van Sint-Servaas. Deze missionaris leefde in de 4e eeuw en geldt als de eerste bisschop van Maastricht en is daarmee ook de eerste verkondiger van het christelijke geloof in Nederland.
De vele gevarieerde activiteiten zijn enthousiast ontvangen en veel groepen uit Maastricht, Limburg, België en Duitsland deden mee.
Op scholen werden gastlessen over de Heiligdomsvaart gegeven. Het viel op dat de jongeren zeer geïnteresseerd waren in de Heiligdomsvaart en de religieuze achtergrond ervan en de moslimjongeren bleken veel makkelijker over hun geloof te spreken dan christelijke jongeren en zij wisten er bovendien meer van.
Veel toeristen werden verrast door het religieus spektakel en begrepen er weinig van: ‘Vanavond maar eens googelen wat ik precies heb gezien’.
De Koepelkerk heeft een relatief grote bijdrage aan de Heiligdomsvaart geleverd: een groot concert door het Limburgs Jeugd Symfonie Orkest (LJSO) in januari en vier voorstellingen van ‘de Keizer van Maastricht’ in juni. Bijna vijfhonderd mensen woonden de uitvoering van het LJSO bij en bijna achttienhonderd bezoekers zagen de voorstellingen met Frank Lammers in de hoofdrol. Onze kerk is niet gebouwd om zulke grote producties te faciliteren, maar toch is het onze vrijwilligers gelukt om er een succes van te maken. Dat is een groot compliment waard voor iedereen die er op zijn manier een steentje of een kei aan heeft bijgedragen. Jammer is dat alleen in de Koepelkerk en de O.L.V. van Lourdeskerk activiteiten van de Heiligdomsvaart in de kerken van Maastricht-Oost waren. Dat kan de volgende keer, over zeven jaar, beter.
Willem Wolters

Eucharistievieringen in de Koepelkerk, juli 2025:

6 juli, veertiende zondag door het jaar, 10.30 uur, in de Dagkapel

  • Celebrant: kapelaan Austin
  • Misintenties: overleden parochianen in de laatste 12 maanden
  • Muziek: organist Ton Vennix.

Door celebrant gehouden preek:
Zusters en broeders, Jezus stuurt de tweeënzeventig leerlingen op weg voor een vredesmissie. “Vrede aan dit huis” moeten hun eerste woorden zijn. Evangeliseren is vrede prediken, vrede wensen, vrede brengen. De mensen wensen elkaar “het beste” Het is dikwijls een formule. Ze weten niet wat ze daarmee wensen. Ze wensen het ook niet te weten. Ze wensen ook niet iets te doen om de andere “het beste” te helpen vinden. “Het beste” wensen horen wij vaak aan het einde van een gesprek, wat een “goedendag” betekent aan het begin ervan. Er kan niets, weinig, veel of alles insteken. Zo is het ook met de wens: “Vrede aan dit huis” de gewone groet in Jezus’ tijd. De vrede kan en moet er altijd zijn. De vrede is gegeven, zoals de dagen zijn gegeven. De gebeden en de eucharistievieringen in de kerk beginnen altijd met die vredeswens, die Jezus voor de mensen gegeven heeft.
Een vrede waar ook wij aan moeten werken. Vrede voor mensen in oorlog en voor mensen in nood. Vrede voor arme mensen en zieke mensen. Vrede voor mensen in onderlinge vijandschap. Vrede voor kansloze mensen, voor vluchtelingen, voor gevangenen. Vrede voor iedereen. Alleen dan is het Rijk Gods nabij.
Het Rijk van liefde, vrede en gerechtigheid. ‘Arbeiders zijn er weinig’, zei Jezus, ‘vraag dus aan de Heer van de oogst om arbeiders’.
Wat voor arbeiders bedoelt Jezus hier? Bedoelt Hij de Paus, de Bisschoppen en de Priesters? Zoals Jezus heeft onze emeritus bisschop Mgr. Frans Wiertz mijn Bisschop gevraagd om arbeiders te sturen naar Nederland. Omdat in Nederland veel gelovigen zijn, maar geen arbeiders daarom ben ik hier als priester om de Blijde Boodschap en het Rijk Gods te verkondigen.
Wat moeten die arbeiders (priesters) doen? Zij hebben als taak de Blijde Boodschap te verkondigen, naast de mensen te staan, de mensen te ondersteunen en te helpen en de Sacramenten toe te dienen. Daarnaast is het heel belangrijk de Vrede van de Heer in de mensen te brengen.
Als wij goed luisteren naar het evangelie, horen wij wat het werk is en de taken van de priesters zijn. De priesters moeten vrede gaan brengen. Als ze een huis binnengaan, moeten dat hun eerste woorden zijn. En ze moeten zieken genezen. Zorgen voor het welzijn van mensen.
Nu zijn er heel veel zieke mensen. En er zijn ook heel veel gezonde mensen ziek. Mensen die ernstig te lijden hebben van de ongezondheid van onze samenleving, van de alom heersende onvrede. Er zijn heel veel mensen, die lijden in hun leven.
Franciscus was geen priester. Maar hij heeft de vrede bij de mensen gebracht. Franciscus had altijd een helpende hand en een luisterend oor voor wie hij tegenkwam op zijn levensweg. Ja beste mensen in Christus, wij zijn mensen , die leven in een generatie van veel mensen zonder vrede.
Vragen wij aan God om werkers van vrede in Gods wijngaard, om roepingen tot het priesterschap en het religieuze leven. Bidden wij vandaag voor allen, die Gods vrede in deze wereld laten zien en er keihard voor werken. Als wij allen ons uiterste best doen zal ook onze wereld, dichtbij en veraf, een wereld van vrede worden.
Amen.

13 juli, vijftiende zondag door het jaar, 10.30 uur, in de Dagkapel

  • Celebrant: emeritus deken H. Kleinen
  • Misintenties: jaardienst Mevr. van Golde-Boelen, zieke mede- en oud-parochianen
  • Muziek: cantor Eric Habets.

Door celebrant gehouden preek:
Beste mensen,
Jezus stelt ons vandaag twee vragen: wie is jouw naaste en van wie ben jij de naaste? Bij de beantwoording van dit soort vragen had Jezus altijd de gewoonte om een verhaal te vertellen. Vandaag vertelt Hij ons het verhaal van de barmhartige Samaritaan, u allen welbekend.
De grote joodse filosoof Emmanuel Levinas heeft een keer geschreven: ‘Ons hart opent zich gemakkelijk voor de armen en daklozen. Onze portemonnee al moeilijker. En de deur van ons huis het aller moeilijkst, want dan wordt het tapijt vuil.
Deze woorden vormen het verhaal van de barmhartige Samaritaan in een notendop.
Wat gebeurt er eigenlijk in dat verhaal? Die zwaargewonde man ligt daar langs de weg. Er komen allerlei mensen voorbij, waarvan je zou verwachten dat ze hulp bieden. Vergeet het maar! De een heeft nog een betere reden dan de ander om door te lopen. Dat doen ze dan ook. Het resultaat is, dat die man verstoken blijft van alle hulp. Plotseling komt er om een bocht van de weg een man aan op een ezel, een Samaritaan. Samaritanen en Joden mochten absoluut niet met elkaar omgaan. Ze moesten trouwens ook niets van elkaar hebben. Toch laat die Samaritaan zich van zijn ezel glijden en biedt eerste hulp, waarna hij hem naar een herberg brengt en zorg draagt dat die man daar verder kan opknappen.
Als er eentje gevoelsmatig alle reden had om door te rijden, dan was het die Samaritaan wel. Maar het verschil tussen die Samaritaan en die andere voorbijgangers was dat hij zijn hart liet spreken en dat die anderen door allerlei beslommeringen een barrière hadden opgeworpen tegen hun eigen hart. Beste mensen, in ons leven van alledag komen we genoeg gewonde mensen tegen. Dat hoeft niet alleen maar lichamelijk gewond te zijn, maar dat kan ook geestelijk zijn. In ons omgaan met elkaar moeten regels even niet tellen, dan moet de wet van het hart gelden. Dan kun je pas de naaste zijn van iemand. En.. .. zijn we zelf ook niet hier en daar een beetje gewond? Wat is het dan fijn als je mensen met een hart ontmoet, die voor jou naaste willen zijn.
Amen.

20 juli, zestiende zondag door het jaar, 10.30 uur in de Dagkapel

  • Celebrant, kapelaan Austin
  • Misintenties: gezinnen, zieke mede- en oud-parochianen
  • Muziek: cantor Eric Habets.

Door celebrant gehouden preek:
Broeders en zusters. Vorige maand gingen we met onze vormelingen op speurtocht in de Sint-Servaasbasiliek. We zagen veel mooie plekken, maar één ding raakte de jongeren echt: de grote kerkklok. Die hangt hoog in de toren, zwaar en indrukwekkend. Ze maakt veel geluid, maar zit opgesloten – niemand kan erbij. Soms zijn wij ook zo.
Ik denk aan Martha uit het evangelie. Ze was druk, deed veel, maar haar hart zat vol onrust. Net als die grote kerkklok: veel lawaai, maar van binnen gesloten. Vandaag hebben we twee mensen ontmoet in de lezingen: Abraham en Martha. Allebei hebben ze bezoek gekregen. Maar wat zijn ze daar verschillend mee omgegaan.
Abraham zat bij zijn tent, midden op de dag, in de hitte. Toen zag hij drie mannen aankomen. Meteen is hij opgestaan. Hij is hen tegemoet gelopen, heeft diep gebogen, heeft hen uitgenodigd en heeft eten voor hen klaargemaakt. Hij heeft alles met vreugde gedaan. Zonder gemopper, zonder aan zichzelf te denken. Zijn hart was open– voor de mensen én voor God.
En dan Martha… Ook zij heeft bezoek ontvangen: Jezus zelf. Maar al snel is ze gespannen geraakt. Ze is druk geweest, heeft zich alleen gevoeld, en haar zorg is zwaar geworden. Ze heeft niet meer met liefde naar haar zus Maria gekeken, maar met ergernis. Ze heeft vergeleken, geklaagd, geëist. Haar dienstbaarheid is verzuurd geraakt.
Broeders en zusters, Dit gaat niet alleen over Abraham en Martha. Het gaat ook over ons. Deze lezingen van vandaag spreken tot ieder van ons. U bent niet geroepen om als een kerkklok te zijn – hoog, luid, en afgesloten. Geen verbinding met God, geen echte band met anderen. Toch leven we vaak zo. We denken aan onszelf: mijn tijd, mijn zorgen, mijn mening, mijn gelijk. Zonder dat we het merken, bouwen we muren. Tussen ons en God. Tussen ons en de mensen om ons heen.
Maar echte verbondenheid begint pas als we het ‘ik’ durven loslaten. Als we buigen, zoals Abraham. Als we stil durven worden, zoals Maria. Als we durven kijken met liefde, niet met oordeel. Want God komt nog steeds op bezoek. Soms als vreemdeling. Soms in een stil moment. Soms in iemand dichtbij. Maar… zijn wij open genoeg om Hem te herkennen? Als ons hart gesloten blijft, kunnen we Hem zomaar missen.
Beste broeders en zusters, God roept ons vandaag op om anders te zijn: open, gastvrij, met een luisterend hart – zoals Abraham, die ruimte maakte voor God en de ander. Maar als we ons openen – eenvoudig, nederig, aandachtig – dan groeit er iets moois: echte gemeenschap. Met God. En met elkaar. Elke keer als de kerkklok luidt, mag jij jezelf in je binnenste zeggen: ik ben geen klok die alleen maar lawaai maakt, maar iemand met een open hart en ruimte voor de ander.
Amen.

25 juli, vrijdag, jonge pelgrims op weg naar Rome, 07.00 uur in de kerk

  • Celebrant: Bisschop Ron van den Hout, met kapelaan Austin
  • Misintenties: rooms-katholieke jongeren
  • Muziek: samenzang jongeren.

Wegens mogelijk omgevingsgevaar door vallende steentjes bij de Koepelkerk, zijn er hekken geplaatst en heeft Handhaving opdracht gegeven de Koepelkerk te sluiten. Vanaf 27 juli a.s. vinden tijdelijk de Eucharistievieringen plaats op zondag om 10:30 uur in de Koepelhof – rechts naast de Koepelkerk – met de ingang aan de Koepelstraat. Voor eventuele volgende zondagen, wordt u via deze site op de hoogte gehouden.

27 juli, zeventiende zondag door het jaar, 10.30 uur in de Koepelhof

  • Celebrant: emeritus deken H. Kleinen
  • Misintenties: eenzame mensen, zieke mede- en oud-parochianen
  • Muziek: stille H. Mis.

Door celebrant gehouden preek:
Beste mensen,
Vandaag gaat het over bidden. Gemakkelijker gezegd dan gedaan. Wat is bidden eigenlijk? In de oude catechismus van vroeger stond een mooi antwoord op die vraag: bidden is spreken met God.
De heilige pastoor van Ars was vaak in de kerk te vinden. Hij zat dan altijd op de achterste bank van het middenschip. “Wat bent u daar de hele tijd aan het doen?” vroegen de mensen hem, “U zit daar maar een beetje te niksen”. “Neen”, zei de pastoor van Ars dan, “dat doe ik zeker niet: er gebeurt daar iets bijzonders, want ik kijk daar naar Hem en Hij kijkt naar mij”. In het voortdurende contact met God vond de pastoor van Ars zijn kracht, maar vond ook Abraham de kracht en de moed om met God eigenlijk een beetje te marchanderen. Wat een kracht heeft een biddend mens!
Dat laatste valt de leerlingen van Jezus in het evangelie van vandaag ook op. Ze zien Jezus vaak in gebed. Ze voelen zijn verbondenheid met God. Ze zien wat het met Jezus doet: Hij en zijn God, zijn Vader. Vanuit die verbondenheid leeft Jezus, ziet Hij, handelt Hij, vergeeft en geneest Hij. De leerlingen zien Jezus’ verbondenheid met zijn Vader en ze vermoeden dat ze daarvoor moeten kunnen bidden. En dus vragen ze aan Jezus: ” Heer, leer ons bidden, leer ons onszelf afstemmen op God, die ook onze Vader is, leer ons hoe U dat doet, want dit is ook voor ons van levensbelang”. En dan leert Hij hun het gebed dat wij ook nog allemaal kennen: het Onze Vader, het gebed dat gaat over de voorwaarden die ieder mens nodig heeft om als mens te kunnen en te mogen leven. Het is een misverstand dat je de lezingen van vandaag zou kunnen interpreteren als volgt: dat alles wat je maar vraagt, tot zeurend toe, je gegeven zal worden. Het gaat bij Jezus vandaag niet over bidden om materiële zaken. Het gaat over het vragen aan God, zonder ophouden, dag na dag, dat zijn heilige Adem in je leeft, beweegt, is en handelt. Die heilige Adem van God doet denken aan de adem die God Adam in zijn neus blies; hij doet denken aan de wind en het vuur van Pinksteren. Hij doet denken aan de levensadem. Het gaat hier duidelijk niet om de gewone lucht die we inademen op elk moment van de dag. Het gaat erom dat Gods eigen adem ons in leven houdt en dat we vanuit die adem het leven van anderen goed maken. God wenst dat voor ieder mens hier op aarde. Laten we vandaag van harte bidden om die levensadem, om Gods levensadem, want ons leven hangt ervan af.
Amen.

Eucharistievieringen in de Koepelkerk, augustus 2025:

3 augustus, achttiende zondag door het jaar, 10.30 uur, in de Dagkapel

  • Celebrant: emeritus pastor F. Delahaye
  • Misintenties: overleden parochianen in de laatste 12 maanden
  • Muziek: organist Ton Vennix.

10 augustus, negentiende zondag door het jaar, 10.30 uur, in de Dagkapel

  • Celebrant: emeritus deken H. Kleinen
  • Misintenties: zieke mede- en oud-parochianen
  • Muziek: organist Ton Vennix

17 augustus, twintigste zondag door het jaar, 10.30 uur in de Dagkapel

  • Celebrant, kapelaan Austin
  • Misintenties: gezinnen, zieke mede- en oud-parochianen
  • Muziek: cantor Eric Habets.

24 augustus, eenentwintigste zondag door het jaar, 10.30 uur in de Dagkapel

  • Celebrant: kapelaan Austin
  • Misintenties: jaardienst Mevr. José Janssen-Schiffeleers, eenzame mensen, zieke mede- en oud-parochianen
  • Muziek: cantor Eric Habets en organist Ton Vennix.

31 augustus, tweeëntwintigste zondag door het jaar, 10.30 uur in de Dagkapel

  • Celebrant: kapelaan Austin
  • Misintenties: eenzame mensen, zieke mede- en oud-parochianen
  • Muziek: stille H. Mis.

o Elke donderdagmiddag om 14.30 uur: eucharistieviering Maria Gebedsgroep in de Dagkapel.
o Elke zaterdagmorgen vanaf 8.00 uur Tewahedo Eritrese Orthodoxe Kerk. 
o Iedere eerste dinsdagmiddag van de maand klassieke muziek in de Dagkapel; aanvang om 15.30 uur.

Algemene informatie over de parochies Joannes Bosco en H. Hart van Jezus
– Kapelaan Austin, e-mail: arockiaaustin10@gmail.com, tel.: 0687971327;  Prof. Dumoulinstraat 1, 6224 BN Maastricht; link van de Facebookpagina:
https://www.facebook.com/koepelkerk
– Kerkbestuur: Armand Blanken, armand.blanken@kpnmail.nl, tel.: 0654331955, en Willem Wolters,  info@willemwolters.nl, tel.: 0646705520.
Kapelaan Austin brengt graag een huis- en ziekenbezoek. Hij kan de Heilige Communie bij u thuis geven.

Parochieblad Overkoepeling
Informatie voor de Overkoepeling van de maand september kunt u opgeven t/m 20 augustus 2025. Misintenties die te laat voor de Overkoepeling worden aangeboden, kunnen wel tijdens de eucharistieviering worden voorgelezen.

Het zijn de vrijwilligers die onze geloofsgemeenschap vitaal houden. Extra handen en hoofden zijn altijd welkom. Er zijn activiteiten die veel of weinig tijd en energie vragen. Er is voor iedereen een passende kleine of grotere activiteit.
Ons mooie kerkgebouw en haar toekomst verdient onderhoud, beheer en planning. Ook daar zijn de tijd en expertise van vrijwilligers van harte welkom. Er zijn kleine en grote klussen en activiteiten, voor elk wat wils. Het kerkbestuur maakt graag een afspraak.

Belangrijke telefoonnummers
Alarm Spoed: 112 
Alarm geen spoed: 0900-8844 (Politie)
Huisartsenpost: 043 – 7500123;  website: https://hapmaastricht.nl 
Pastorale hulpdienst via verpleegkliniek Larisa 043-3690670
Dekenaat Maastricht-Meerssen website: https://rkmaastricht.nlInformatie voor de Overkoepeling van de maand juni kunt u opgeven t/m 20 mei a.s. Misintenties die te laat voor de Overkoepeling worden aangeboden, kunnen wel tijdens de eucharistieviering worden voorgelezen.

VASTENACTIE PROJECT:
Beste mensen, jullie weten wel dat wij ieder jaar een project doen in de veertigdagentijd. Dit jaar is dat onderstaand project.
EEN BIBLIOTHEEK OPZETTEN

PROJECTACHTERGROND
St. Antony’s College of Education, opgericht door het bisdom Kottar in India, is toegewijd aan het versterken van studenten uit plattelandsdorpen. Deze hogeschool dient als platform voor studenten om met vertrouwen hoger onderwijs te volgen en ondersteunt hun academische vooruitgang. De hogeschool is gevestigd in Amanattantheri, een gehucht in Vilavancode Taluk dat bekendstaat om zijn onderontwikkeling en streeft ernaar om betaalbaar onderwijs te bieden aan verarmde vissers en gemarginaliseerde boeren in de regio. De strategische ligging zorgt voor gemakkelijke toegang tot talrijke omliggende dorpen, waardoor onderwijs toegankelijker wordt voor de lokale gemeenschap.
De laatste tijd heeft het bisdom diepe bezorgdheid geuit over het gebrek aan toegang tot kwalitatief onderwijs voor kinderen uit kansarme gezinnen. Helaas is er vanwege financiële beperkingen en crises weinig nadruk gelegd op het opzetten van hoogwaardige onderwijsinstellingen met geavanceerde technologie in deze gebieden. Als gevolg hiervan hebben studenten uit plattelands- en economisch achtergestelde milieus te maken met aanzienlijke onderwijsachterstanden, wat leidt tot een opvallende ongelijkheid in hun academische prestaties in vergelijking met hun stedelijke en meer bevoorrechte leeftijdsgenoten.
Deze onderwijskloof beperkt hun vermogen om te concurreren in het hoger onderwijs en betere werkgelegenheidskansen te krijgen.

DOEL VAN HET PROJECT
Het primaire doel van dit project is om de kennis van kansarme kinderen en jongeren die in 32 onderontwikkelde vissers- en binnen dorpen wonen, te versterken en te verrijken. Dit zal worden bereikt door een goed uitgeruste bibliotheek op te zetten bij het St. Antony’s College of Nursing in Amanthantheri, bisdom Kottar. De oprichting van zo’n bibliotheek is niet alleen een relevante en dringende behoefte, maar ook een wens die wordt uitgesproken door de studenten en docenten van het college. Door toegang te bieden tot een goed uitgeruste bibliotheek, streeft het project ernaar om economisch kansarme vissers- en plattelandsstudenten te voorzien van formeel onderwijs en hun algemene kennis te vergroten. Dit zal hen op hun beurt in staat stellen om betere werkgelegenheidskansen te vinden en goed geïnformeerde, verantwoordelijke burgers te worden. Naast het directe doel, voorziet het project ook in resultaten op de langere termijn.
Het streeft ernaar om de algehele ontwikkeling van de 32 onderontwikkelde kust- en plattelandsdorpen te faciliteren, integratie en duurzaamheid te bevorderen. Door de studenten kennis en vaardigheden bij te brengen via de bibliotheek, wil het project bijdragen aan de holistische groei van de gemeenschappen, hen in staat stellen om ontwikkelingsproblemen te overwinnen en zelfredzaam te worden.

WAT ZULLEN WIJ DOEN?
Beste mensen jullie hebben gelezen over het project voor de arme kinderen in het bisdom in India. Ik heb jullie hulp nodig om deze college bibliotheek op te bouwen. Het kost heel veel moeite om het geld bij elkaar te krijgen. Ik weet heel goed over de situatie van de mensen in India. Dus als we samen onze handen en harten openen voor de arme kinderen in India, dan kunnen wij hen helpen bij hun studie aan het college aldaar.
Een bibliotheek is voor het onderwijs van enorm belang. Dit project duurt anderhalf jaar. Daarom vraag ik jullie hulp om deze kinderen te helpen. Jullie hoeven niet in een keer geld over te maken. Dit project duurt anderhalf jaar. Dus jullie kunnen een kleine bijdrage in het daarvoor bestemde mandje leggen achter in de kapel of kerk van de Koepelkerk. Of een kleine bijdrage overmaken naar mijn onderstaande bankrekeningnummer. Als veel mensen een klein of groot bedrag bij elkaar brengen, dan krijgen wij een groot bedrag in India. IBAN: NL 02 INGB 0662 6928 29 ten name van: A.A. JOSEPH. Alvast heel veel dank!
Kapelaan Austin: 0687971327/arockiaaustin10@gmail.com.